Babystapjes

Vannacht hield een mug me wakker en ook kwamen er nieuwe geluiden van boven, Sherlock was zo te horen zijn kamer aan het verkennen. Toen ik hem vanmorgen begroette, zat hij rechtop in zijn doos, deze foto is van een afstandje genomen, hij gromde een beetje toen ik te dicht bij kwam
378506BB-3DA1-48B6-B086-7040DFF45531
Hij had keurig zijn behoefte op de bak gedaan, een mooie drol lag bovenop, blij te zien dat het een mooie stevige drol was, maar niet zo fijn dat hij het niet had bedekt met grit (niet geleerd of gewoon even vergeten) en nadat dat was weggeschept (ik heb klontvormende grit, de grote plas lag als een stevige klomp naast de drol) zette ik even een raam open om te luchten, want ook kattenpoep ruikt niet naar Chanel nr.5, was het maar zo’n feest. Ik bleef uiteraard bij het raam staan en hield de doos waar Sherlock in zat in de gaten. De kattenbrokjes die ik gisteravond op verschillende plekken had neergelegd waren allemaal weg, hij was dus overal geweest, leuk hoor. Ook de paar speeltjes lagen op andere plaatsen dan gisteren.

Voor de lunch even een stukje echoquilten, helaas kan ik vanwege kramp in mijn linker pols niet meer dan een half uur quilten per dagdeel, dus het duurt langer dan ik had gehoopt om deze quilt af te maken (dit is de quilt van Marte)
F3456465-87F5-4B69-BB61-61819C4F5669
‘s Middags moest Jon naar de dierenarts voor zijn inenting en check-up, hij vond er geen bal aan dat hij in de kooi moest, en nog voordat we de straat uit waren maakte hij dit al klagend kenbaar. Eenmaal uit de kooi speelde hij voor dood op de behandeltafel, hij was zo mak als een lammetje tijdens het onderzoek en hing als een lappenpop in de handen van de dierenarts toen ze hem op de weegschaal legde. “Zo, wat een zware kat, 8,17 kg 😱 hij is ook wel erg groot, maar er zit ook teveel vet op de ribben” sprak ze met een serieus gezicht, ze moest goed duwen wilde ze zijn ribben kunnen voelen. “Dat wordt afvallen jongeman”, en mij aankijkend: “Er moet toch wel 1,5 kg vanaf.”

Ik voelde me schuldig, hij kreeg van die lekkere Whiskas dentabites snoepjes, en ook elke dag een Whiskas stick, niet meer doen dus. Toen Arya nog leefde bewoog hij ook veel meer, en na het overlijden van Loki leek hij zelfs lusteloos. Ik vertelde over Sherlock en sprak mijn hoop uit dat het spelen met dit manneke hem naast ook een verminderende input van calorieën zou helpen afvallen. Hij mocht weer in de kooi, “En nou snel naar huis”, hij was muisstil op de terugweg, ik denk dat hij stevig baalde dat hij geen snoepjes meer ging krijgen. 
DFAA1D80-1F2C-4521-A919-18FB5687C75C
Bij thuiskomst rende hij via de kattendeur bij de schuifpui naar buiten en ik ging even de naaikamer in, beetje quilten, toen ik na een kwartier Jon boven hoorde miauwen, en daar lag hij dan, dat gewennen van Sherlock kon hem niet snel genoeg gaan
F0B06B72-D08D-458E-85BC-C879FB998578
Ik nam Jon in mijn arm en nam hem de kamer in, even het luchtje van Sherlock ruiken op bed, en gelijk ook zijn luchtje op het dekentje op bed gedaan door dit langs zijn wangen te wrijven. Jon wilde van bed springen, dus droeg ik hem weer de kamer uit, en al die tijd zat Sherlock stil in zijn doos.
Jon en ik gingen de vijver schoonscheppen, er zat een slijmerig groene laag op het water. “Zo kan ik toch geen kikkers en salamanders zien,” mopperde Jon, en gelijk had-ie
8C2B8F0D-186F-4EBC-9C45-CB9B985897F7
Ik keek wel bij de eerste schep groen of er geen kikkereitjes bij zaten, maar nee, niks van dat al. Wat ik weg schepte deponeerde ik naast de vijver, voor het geval dat, Jon zat geduldig te wachten tot ik klaar was
5DF45BEB-07D0-4828-8DC0-DD91EA433578
Na het avondeten ging ik weer even naar boven, Sherlock zat niet meer in zijn doos, en na even zoeken zag ik hem achter het gordijn op de vensterbank zitten, genieten van het avondzonnetje. Hij keek me met grote ogen aan maar bleef rustig zitten, helaas was ik zo stom om hem te aaien, wat hij een paar tellen toeliet, maar daarna geschrokken wegschoot,  op tafel sprong en aan de andere kant van de kamer op de klimtoren ging zitten. 
994F03C5-2C7A-473F-A68B-88AC0690DAEB
Hij gromde toen ik richting de deur liep, ik kwam te dicht bij; ik maakte snel nog een foto
75A782F0-3954-4927-BB3D-BD1B4B6BEB16
en toen ik bij de deur was aangekomen schoot hij paniekerig onder de tafel door onder het bed. Ach wat een schrik. Stom hoor dat ik hem niet met rust had gelaten, maar wel goed dat hij alleen maar gromde en niet uithaalde; het is geen agressief beestje, gelukkig.
Later ging ik nog even kijken en toen zat hij weer in zijn doos, ik rolde een stukje Whiskas stick naar hem toe. Ik zal hem morgen een schone doos geven, hij ruikt vies en zijn vachtje ziet er niet glanzend en glad uit alsof hij zich niet goed schoon kan houden, en die lucht zal dan ook wel in de doos zitten. Nu even rust voor het ventje.

Nog even iets laten zien van buiten waar ik heel blij van word: de top van de kamerplant is al flink gegroeid, onder de nieuwe blaadjes zaten helaas veel kleine slakken die gratis vliegles kregen van me. 
4C4FD898-5B79-4DBC-8AF4-D4D97FACB493

3 gedachten over “Babystapjes

  1. Truus

    Dat gaat wel goed komen met Sherlock! En dat hij niet gromde toen je hem aaide is ook een goed teken toch?
    Eén van de twee poezen hier heeft ook niet geleerd om de drolletjes onder te graven. Of het moet zijn dat wilde katten ze juist laten liggen om hun territorium aan te geven? Want Winnie komt uit de natuur en was door moederpoes verstoten.
    Succes met je quilt en een polsband helpt misschien een beetje?
    groetjes, Truus uit Drenthe

  2. Renske

    Hoe vaker je bij hem op visite bent, hoe sneller hij leert dat jij veilig bent. Wie weet wat hij echt heeft meegemaakt.

Reacties zijn gesloten.