zalige kerst

Met de nadruk op zalig, want wat hebben we lekker gegeten vandaag! Ondanks een regenbui die gisteravond begon en pas vanmiddag eindigde, lagen de tuin en de straat er nog wit bij, kan je nagaan hoe dik de sneeuwlaag was! Een witte kerst dus, maar gelukkig was het niet glad op de wegen voor de visite om bij ons te komen, tot ze de straat ingleden inreden, mijn ouders kwamen bijna de verkeersdrempels niet over, zo glad was het. (kwestie van gas geven papa). Het huis was in no-time gevuld met geluid; kerstmuziek, gelach, gepraat, gesmikkel bij het eten van de zalige tulbanden en snoeperijen. Mijn moeder liet haar laatste affe quilt zien op foto het is een kleintje maar wel heel mooi.  Een uur lang hoorden we het gerammel van…. juist, de Boggle dobbelsteentjes, wat is dat toch een heerlijke hersengymnastiek, jong en oud zat driftig te schrijven. Een onwaarschijnlijk klinkend woord werd opgezocht in de Dikke van Dale, en Perry moest toegeven dat zijn schoonvader het toch goed had -zijn woordenkennis is berucht, komt van al die kruiswoordpuzzels die hij maakt. Daarna verdween de jeugd naar boven, om zich te vermaken met de Gitar-Heroe van de Wii, en al snel kwamen ze er achter dat de instelling van de Wii niet goed stond, Tim loste het op en toen werd er met nog meer plezier ‘ge-gitarheroe-ed’.
Zoals de afgelopen 14 jaar gingen we ook vanavond weer steengrillen/gourmetten met de familie (van mijn kant), we zitten dan met 13 man sterk aan tafel. Vanmorgen waren we al vroeg in de weer met de voorbereiding; snijden van vlees, vis en groenten, en na al die jaren loopt het als een goed geoliede machine, en was om half 1 alles klaar, inclusief stofzuigen en dweilen van de benedenboel! Een uur voor het eten hielp iedereen (ook de gasten) mee met de laatste handelingen (maken van salades,garnalen- en vruchten cocktails, sausjes, botertjes ed) en opeens zaten we te smikkelen. Tijdens het eten van het voorgerecht gooiden enkele jeugdige hongerlappen al vlees op de stenen, het tempo werd er in gegooid. Ik had na overweldigend succes vorig jaar, ook dit jaar voor witlof met ham en (oude) kaas uit de oven gezorgd, o zo lekker. Hier probeert Suzanne een pannekoekje om te draaien, ze waren weer heerlijk (met een schepje custard door het beslag). Ik had het zo warm gekregen, dat ik mijn jasje had uitgetrokken, maar ik lette wel op dat ik niet met mijn armen omhoog ging, want ik scheer m’n oksels niet; dit tot gruwel van de kinderen. Jeetje, die paar blonde plukken vallen amper op.☺

  En  net als bij de voorgaande jaren hielden we veel te veel over (hoe moeilijk kan het zijn?), gelukkig kan alles ingevroren worden en hoef ik de komende tijd geen vlees te kopen. Morgen doen we het nog dunnetjes over, gelukkig dus maar dat het niet op is gegaan vanavond.☺ 
Toen rond half 11 de visite huiswaarts keerde, was het spekglad en moesten ze het ijs van de ramen krabben, de charme van de winter zullen we maar denken.

0 gedachten over “zalige kerst