wat een bak

Gistermiddag deed ik de ‘grote’ boodschappen met hulp van Tim, en met tassen vol boodschappen liepen we naar binnen. Tim hielp vlot mee met uitpakken, en terwijl ik in de keuken bezig was hoorde ik hem in de garage met spul uit tassen bezig. We hadden vrij veel diepvrieshapjes ingeslagen met het oog op mijn logeerpartij komende week, en daar was hij vast mee bezig; gelukkig was er plaats genoeg in de diepvrieskast. 4 uur later liep ik de bijkeuken in om vieze handdoeken in de wasmand te leggen, toen ik 2 volle boodschaptassen zag staan bij de strijkplank, en ik keek zo van "naaah het zal toch wel niet.." in de tassen, om tot mijn schrik te constateren dat het toch wel zo was. Alle diepvriesspullen lagen daar vrolijk op elkaar in 1 tas, en zonder twijfel waren de pakjes Morahamburgers, broodjes Carera en broodjes Bapao die bovenop lagen al lekker ontdooid.  Ik legde ze op de strijkplank en kneep in de pakjes die daar onder lagen, gelukkig nog ijskoud en zo te voelen niet ontdooid nog. Ik heb ze op hoop van zegen gewoon in de vriezer gelegd, die op -17 staat. De ongeveer 20 andere pakjes heb ik in de koelkast gelegd, mijn opmerking "Dat wordt veel broodjes eten" werd niet als een probleem opgevat door Tim, die gelijk zonder schuldgevoel aanviel. De hele avond en ook deze ochtend heb ik regelmatig de magnetron horen bliepen, en de koelkast begint al leger te worden.