“Binnen blijven en niet op trapjes staan”, staat op mijn agenda voor vandaag, dus helaas, geen ramen lappen, hoe dramatisch ze er ook uit zien met de David Hamilton look, nu de zon er zo heerlijk op staat te schijnen. Echt balen, dat van niet mogen lappen, dan maar wat anders doen, de was is al gevouwen en de stofzuiger is ook na een 10 minuten klaar met zijn werk, en dan mag ik spelen van mezelf, jeuj!

Tale of two kitties hing even voor de foto, want hij zit nu in  de was,is hij niet geweldig? Ik vind het quiltwerk zo mooi uitkomen onder de spotjes (en zonder flits genomen), en hier komt hij later ook te hangen.

Gisteren had ik de bies al op de voorkant vast gestikt, en vanmiddag heb ik hem naar achteren omgevouwen, de rand valt een klein stukje over de stiklijn vastgespeld, zodat ik hem via de voorkant kan vast naaien, precies naast de bies.

Ik heb het deze keer met transparant garen gedaan, zowel in de spoel als op de top, en bij het opwinden op het spoeltje moet je dit heel langzaam doen, zodat het garen niet uitgerekt op de spoel komt te zitten. Waarom niet? Nou, omdat het kan gebeuren dat je daarna het garen er met geen mogelijkheid meer af kan winden tijdens het stikken. Dat willen we niet hebben, en gelukkig past het spoeltje op de Bernina, waar wel een snelheidsregelaartje op zit. Ik heb een label gemaakt van een restje mini-paneeltjes die bij het stoffenpakketje zat, en heb er geen foto van gemaakt, dus die volgt nog.

De bies zit er onzichtbaar op, geweldig, op de achterkant zie je de stiklijn wel, maar dat scheelt me niks, die kant leunt tegen de muur aan, uit het zicht. Met het vast stikken van de bies heb ik de label ook in de hoek aan 2 kanten vast gestikt,

de rest gaat met het handje, een klein uurtje werk.

Met angst en beven leg ik hem op de vloer, het uur der waarheid is aangebroken; liggen de randen plat, of lijken ze op de haute couture mouwen van onze Majesteit, elegant klokkend?  Helemaal plat, lekker haaks en ooh er trekt niks! Het is goed dat er op dat moment geen postbode aanbelt, want ik zou hem spontaan plat op zijn mond zoenen! Evelien komt ook kijken, prijst mijn  kundigheid en creativiteit, ik wijs haar op de 2 wegvallende punten midden boven en midden zijkant, daar waar ik net even te enthousiast de randen had afgesneden. je moet ook geen mes hanteren als je nog niet helemaal senang bent! Diepe zucht, lesje geleerd, maar of het lesje gaat beklijven, ik betwijfel het! (In mijn volgende blog zal ik uit de doeken doen hoe ik biezen opnaai, en hoe anderen het doen)

De ophangsleuf vastzetten nadat je hem eerst in de naad van boven heb mee gestikt met de bies, ik heb een handige tip, maar misschien doet half quiltend Nederland het al zo.  Voor de andere helft laat ik het toch zien, de ene helft gaat maar even wat voor zichzelf doen:

Balen dat je niks ziet van deze slideshow? Lees dit blogje, misschien kan het helpen.

Tot de quilt kan hangen, hangen deze 2 quilts nog even in de spotlights, mooi met de schaduw van het wasgoed 🙂 op het gras, net echt.

De Kitty quilt is maar licht gecentrifugeerd, zodat ik hem plat liggend onder de trap

  kan laten opdrogen voor een lekker strak resultaat, want op de manier hier onder …… beviel het toch niet helemaal.