Vandaag was het zover, gewapend met een digi, pinpasje en goed humeur quilts en quiltwinkeltjes bekijken. Helaas belde mijn moeder af dat ze niet mee kon komen, ziek, verdorie. Gelukkig ging het vanavond al weer wat beter met haar, ’t kan gebeuren he.
Het werd een overdosis aan quilts en quiltwinkels in Veldhoven, geweldig vermoeiend maar ozo leuk.Veel gezelliger en beter opgezet dan vorig jaar, toen moesten veel mensen zich bij hun fysiotherapeut melden na afloop wegens stijve nek, zo hoog hingen de quilts.weten jullie nog? Voor wie een opfrissing kan gebruiken, klik maar hier.

  Nu hingen ze aan rekken, kon je mooi het quiltwerk aan de achterkant bekijken zonder dat er quiltangels aan te pas moesten komen. Julie reed met me mee, een gezellige tante met een goed gevoel voor humor (ze is een Engelse, zit er in gebakken), en we hebben geen moment zonder gesprekstof gezeten, dus we waren er in no-time. Bij binnenkomst stonden we bij de kapstokken naast Miranda, die met vriendinnen was gekomen, ook toevallig zeg! Ook liep ik Katrien, José en Inge tegen het lijf, die van Else hadden gehoord dat ik vandaag in het wild te bezichtigen was (niet voeren).

Bij het winkeltje van Dorry hing de prachtige ‘Nearly Insane Superg@@f Goofje’ van Supergoof. Ook botste ik tegen Hilde aan, en Marion die bij Merel van Birdblocks hielp (ooh ze heeft een foto van mij daar staan). Ook tikte een vrouw mij op de schouders, "dag mevrouw van Zipje en Zopje".☺En ik kwam nog meer dames tegen, maar ik ben hun namen alweer kwijt! Misschien is het een idee dat we volgende keer allemaal visitekaartjes meenemen en uitdelen aan elkaar, het liefst met fotootje erbij van onszelf.  Ik heb ook nu weer een heleboel foto’s gemaakt van de zalen, zonder daarbij de tentoongestelde quilts te onthullen, want dit mag pas na afloop, morgenavond dus.  Ik ben thuis gekomen met 6 mooie klosjes quiltgaren, een rolletje hittewerende tussenvulling en een -ik durf het bijna niet te zeggen- daglichtlamp, eentje die ik nog niet had. Nou kan dit bij sommige hobbies geen kwaad, zo’n hebberigheid, maar bij deze lampen moet je oppassen, het loopt snel in de papieren, vandaar dat ik een jaartje heb overgeslagen. Ik was dan ook dubbel zo blij met deze buit Rechts achter mij zie je Else staan (witte broek), naast haar zus, volgens mij had ze ook net een foto van mij met lamp genomen. Bij thuiskomst zat mijn gezin rond de salontafel te genieten van de left-overs van donderdag, kijkend naar een leuke dvd, en ik sloot me er dankbaar bij aan.