Om 1 uur liep ik op de parkeerplaats van de Van Nelle fabriek op weg naar de hobbytentoonstelling, tuurlijk kwam ik voor de quiltwinkeltjes en de quilts. Het was lekker zonnig weer, aan het eind van de parkeerplaats stond een oude vrouw, ik dacht dat ze stond te wachten op haar lift, maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat ze flink stond te hijgen en er helemaal niet happy uitzag. Ik vroeg of alles goed was, of ze misschien hulp nodig had, en toen bleek dus dat ze haar auto nergens kon vinden. Ze was al het hele parkeerterrein afgelopen, maar hij stond er niet meer.

Ze zag er ten einde raad uit, en ik zei dat ze even moest wachten; ik zou mijn auto halen, en dan zouden we samen langs alle geparkeerde auto’s rijden, op zoek naar de hare. Toen ze instapte was ze al zo blij dat ze even kon zitten, ze was duidelijk bek-af.

Haar auto had een poepkleurtje, zei ze, en na 3 rijen auto’s vruchteloos te hebben bekeken haalde ze haar kentekenbewijs tevoorschijn om te zien wat er op de nummerplaat staat. Dat zocht al veel makkelijker, en halverwege het terrein zag ik hem, ze was zo blij als een klein kind zei ze, en opgelucht stapte ze uit.

Nou, na zo’n goede daad kan de dag toch al niet meer stuk?

Op de beurs aangekomen zag ik al gelijk mijn moeder staan, en toen spraken we af na een uur op hetzelfde punt terug te komen, zodat we ieder op ons gemak konden rondstruinen.

Ik zag de quilt staan die mijn moeder en ik gaan maken, in januari beginnen we er aan. Ik geloof dat de quilt die in het kraampje hing niet af was, volgens mij is het alleen de top. Ik kwam Agaath en Wil tegen -van mijn eerste beegroep- ze vroegen of ik deze foto wilde maken voor hun; ze hadden enkele patronen ervan gekocht maar wilden de totaal quilt ook op een plaatje hebben. Ik heb het superlief gevraagd aan de man van het kraampje en toen mocht het,  hij was nogal onder de indruk van me…….uh, van m’n digitale spiegelreflex camera.

Het was er heel gezellig druk, soms iets te druk, maar met een beetje geduld en zacht duwwerk kom je een heel eind. Ik heb foto’s geplaatst in het fotoalbum hiernaast, niet zoveel als ik gewend ben; ik verdwaalde tussen de winkeltjes en vergat toen de rest van de quilts te bekijken. Ook heb ik 2 filmpjes gemaakt, maar dat moet ik morgen even uitzoeken hoe ik die kan plaatsen.

En dit is de daglicht-stalamp die ik heb gekocht, met loep, op wieltjes. De lamp staat beter boven mijn werk als ik in de stoel zit te werken, de tafellamp kan dat weer terug naar waar-ie stond, op tafel.

Ook heb ik van die loepjes gekocht om voor je bril te hangen, voor als je wel aan een leesbril toe bent maar er nog niet aan wilt geloven. Ik heb het even uitgetest en ik kan er goed mee zien, vooral als je buiten zit te handwerken en geen loeplamp bij de hand hebt is het een geweldige uitvinding. 

Tuurlijk kreeg ik thuis commentaar dat ik alweer een lamp had gekocht. Of ik ze spaarde, vroeg Evelien. Hoe komt ze daar nu toch bij?

Mama kwam gezellig mee naar huis, even op de bank kroelen met Zopje, wat stofjes aaien en de kids zien, ze nam de trein van iets na half 6.