Tag archieven: Winding Ways

Schrikken en slikken

Heerlijk met een mok thee in de hand naar extreme home makeover kijken, ik kan daar zo van genieten, ook al gaan ze vaak zo over de top met alle gadgets in het nieuwe huis; het verbaasde me ook niet toen ik hoorde dat zulke high-tech opgepimpte huizen vaak in no-time ten prooi vallen aan inbrekers, vreselijk. Maar dit weerhoud de makers er niet van om door te blijven gaan met produvceren (of zijn dit herhalingen?) en zo kan ik lekker blijven kijken, met tissues binnen handbereik uiteraard, want het zijn niet alleen de labiele bewoners en de oververmoeide klussers die het niet droog kunnen houden bij de zielige verhalen.

Dat het soms ook horror is, blijkt wel uit de laatste aflevering die ik zag en waarvan ik foto’s heb genomen. Het eerste plaatje met de ‘klusser’ in beeld die niet kon kiezen welke van de twee kettingen hij die dag aan zou doen, toont een mooie Double Wedding Ring, en de tweede een lieve mandjesquilt tegen de slaapkamerdeur vastgeprikt
IMG_0366 IMG_0367
Er kan nog zoveel schimmel aan de muren zitten, de aanwezigheid van een quilt maakt veel goed. Maar dan zie je de ‘na’ beelden en ik snapte die vrouw helemaal, want waar de cameraman dacht dat ze uit verrukking met natte ogen haar handen voor haar mond sloeg,
IMG_0369
wist ik dat het van angst en schrik was: “Waar is mijn mandenquilt en wat hebben ze met mijn DWR gedaan?” ging er door haar hoofd, want op haar bed lag een sprei uit de winkel. Gelukkig lagen haar quilts fris gewassen  en netjes opgevouwen in de kast om het hoekje in haar slaapkamer, moest ze weer janken opluchting alom.
IMG_0368 IMG_0371
over quilts gesproken…
Aart wees me een paar uur na het plaatsen van dit blogje op het feit dat Ty Pennington zijn eigen quiltstoffen lijn heeft, No Way! Dus ik google en wist niet wat ik zag, OMG wat een leuke stijl, klik hier voor de website, en als je dan rechts op het filmpje klikt, zie je een Ty met zijn haren netjes gekamd.
Over hyperactief en hypersnel afgeleid gesproken, ik kon het niet laten en moest en zou een Winding Ways blokje maken, snijdend van de hier gekochte Marti Mitchell mallen, even om te zien of de tip die ik ergens had gelezen inderdaad zo prettig was. Nou maakt half blogland dit blokje omdat het een bloggersblokje was, dus niks speciaals hieraan, en als je mijn proefblokje ziet
IMG_4112 IMG_4106
denk je ook “Ja oké, dat is een WW, nou en?” Nou, kijk nog maar eens goed naar de middennaad van het witte tussendeel. Huh, welke middennaad waar?  Precies! Die is er niet. Slim he, dat scheelt toch een extra laagje van naden in het midden waar je geen hangtieten problemen van krijgt tijdens het piecen, waarom moeilijk doen als het makkelijk kan?  Ik ontdekte het op de blog van Sister’s Choice Quilts en ben er heel blij mee, en hoop dat ik ergens in blogland op mijn beurt ook weer iemand anders blij heb gemaakt.

B&B

Buit en Bezigheden. Een beetje een vervolg op het blogje van gisteren over Veldhoven, mijn buit: de mooie tas, de broche, de waskrijtjes, waarvan ik in eerste instantie dacht dat het de paintsticks waren, niet dus, twee mooie klosjes zijde garen van Yli en dan… de templates van Marti Mitchell voor de Winding Ways quilt, blokmaat 8,5 inch (21,5 cm) gekocht bij de Gelrebloem. Haha, ik zeg niks, maar zal er hopelijk snel iets meer over bloggen.
IMG_4099 IMG_4101
Oja, de tentoonstellingsfoto’s van Veldhoven van vorig jaar staan nu ook in  deze set van foto’s.

Gisteravond ben ik -terwijl de foto’s allemaal in ‘joeptjoep’ werden opgeladen- begonnen met de volgende stap van de Double Wedding Ring, namelijk de meloenen tegen het middendeel naaien, en zowaar lukte het me vrij vlotjes, ondanks een licht gehavende duim. Ik zie dat ik het naadje nog iets moet innemen, zodat het echt helemaal goed aansluit in de punt.
IMG_0373
“Tuinieren is gezond voor je”, zegt men, maar dan moet je natuurlijk geen hout onder je duimnagel duwen tijdens het met blote handen graven van een wat groter gat, om de planten in te stoppen. Eerst een “au”, toen het stokje vanonder mijn nagel getrokken en snel het werk afgemaakt,  de tuinaarde rond mijn duim absorbeerde het bloed.  Je merkt pas hoe vaak je een ledemaat gebruikt als je er iets aan mankeert, maar ik klaag niet; Marlies zat vanmiddag op de bee met haar pink in een spalkje, tijdens het tennissen haakte deze achter haar broekzak, net toen ze lekker fel uithaalde, en “krak”, standje abnormaal, gebroken en pees afgescheurd. Zij is veel verder van huis, hoewel, de bee was deze keer bij haar thuis, en we zaten heerlijk in de tuin; Miranda was met haar grote applique blok bezig, en Marlies en ik lieten alleen onze ogen, oren en kaakspieren werken, oja, en liters thee gedronken 🙂
IMG_4104 IMG_0376
Ik had mijn Frederike meegenomen,
IMG_2116
maar om een lijmpen en later naald vast te houden heb je kracht in de duim nodig, en het lukte me niet, dus jammer maar helaas. Hoewel, helaas, niet echt! Nu nam ik de tijd om aandachtig in het blad (een oude Burda) te kijken dat Marlies had gepakt na het zien van mijn eerste halve DWR blok. Kijk eens wat een mooi quiltpatroon,
IMG_0374 IMG_0377
na overtekenen op plastik zie je hoe perfect het past; de blokken hierboven moeten nog tegen elkaar genaaid worden, dus het witte deel is dan kleiner.
Nee, dat zijn niet mijn handen, kijk maar, de mijne zijn bruiner van het buiten werken, dit zijn de blanke handjes van mijn ‘ginger’dochter, (en dan zie je gelijk dat haar duim normaal geen gekke stand heeft als op de foto hierboven, ze heeft gewoon een beetje hyperflexible gewrichten)
IMG_0378
en nu ga ik lekker bankhangen, Zopje heeft me gemist met al dat weg zijn en boven achter de pc/naaimachine zitten, dus even quality time voor mijn kwijlende, spinnende zwarte haarbal.