Aangekomen bij het laatste filmpje, de accu van mijn digi gaf aan dat-ie op zijn laatste benen liep

ik begon toen heel veel zonder flitser te fotograferen om het onderste uit de kan te halen, wat verrassend goed ging, mede dankzij de felle verlichting in de zaal. Het eerste deel van het filmpje laat de (voornamelijk art)quilts zien achter in de zaal, aangegeven door het rode pijltje, de artquilts van Henk Lijding, maar er hing/lag/stond ook nog van andere mensen werkstukken. Transparant werk, meerdere lagen over elkaar heen, door elkaar gevlochten, en tussen lagen gemaakt, het is echt kunst voor aan de muur, voor het raam, en menig kunstwerk zou in de hal van ons huis niet misstaan (we hebben witte muren en een lichte marmeren vloer, niet mijn keuze, de vloer, maar het heeft wel wat als hij schoon is) , zo hangend tussen de balustrades.  Ik zie de vrijheid blijheid dame ook wel bij ons in de hal hangen, en wat zouden de vrienden van zoon dan vaak over de vloer komen.  Waar ik lang naar heb staan kijken is de gekko van Sari Maas, in het houten frame, die vond ik echt super!

Tegen de achterwand hingen vier gevilte objecten, ik zag gelijk dat het van vilt was, maar toen een voorbij lopende mevrouw tegen haar vriendin zei dat er ook geslachte kippen hingen, kon ik er alleen nog maar kippen in zien.  Op weg naar de uitgang van de zaal kwam ik nog meer werk van Hilde van Schaardenburg tegen die ik nog niet op de plaat had vast gelegd, “The Eye” vond ik zo mooi gedaan, gelukkig lukten de foto’s zonder flits, zodat ik ook goed het zelfportret in beeld kon brengen. Als ik me niet vergis heeft ze bij deze quilt rond het middendeel gebruik gemaakt van krimpstof. De gracieuze zwanen in de lucht was smullen, ik heb heel veel op mijn “wil ik ook proberen” lijstje staan. Diepe zucht.

Het begon me allemaal een beetje te duizelen voor de ogen, half vier alweer; ik moest even een pauze inlassen om wat brandstof naar binnen te werken in de vorm van kopje koffie, glas water en een appelvlaai, het smaakte me uitstekend, en even met de benen op een lege stoel schuin tegenover me (met de voetjes over de zitting heen) gaf ook daar wat verluchting.  Weer wat bijgekomen liep ik een demo zaaltje in waar twee dames zaten te breien, bij een ander kraam kon je prachtige houten (vul)pennen kopen met aparte designs, mevr vd Horst op haar naaimachine liet zien hoe makkelijk het was om allemaal lapjes al quiltend op een ondergrond te naaien, zodat er een mooie watercolour quilt ontstond, ooh doen ze dat zo?!

Tijd om de winkelierszaal in te lopen, kijken wat daar voor moois hing. Omdat de accu nu echt met dreigend rood begon te knipperen nam ik alleen daar foto’s waar ik heel warm van werd, deze serie begint bij de Pockets of Posies.  Ik viel als een blok voor de quilts van mevr. Joop Smits, zo mooi gemaakt, en ze zat zelf ook achter het tafeltje bij haar quilts. Hier wilde ik mijn accu wel aan leegschieten, haar Baltimore was schitterend, ook vanwege de frisse stofjes die ze hierin gebruikte. De digi was leeg toen ik in de hoek met de vierkante quiltjes was aangekomen, ik heb een deel met de iphone genomen, maar die kwaliteit is niet om over naar huis te schrijven als je de digi gewend bent. Volgende keer neem ik gewoon mijn lader mee, en laad ik de accu gewoon tijdens de lunch op.

Hier het laatste filmpje dus, enjoy!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=IREQGK385DM&w=420&h=315]

Ik heb weer even het plattegrondje van de tentoonstelling erbij gepakt, even laten zien waar we nu zijn gebleven.

Bij de blauwe pijl met rode rand hingen allemaal werkstukken van Hilde van Schaardenburg, die uitbundig een jonge vrouw begroet; wat een mooie kleuren, naaldwerk in het midden (jaren geleden ooit gemaakt door gezinsleden/moeder) en in quilts verwerkt door Hilde, met prachtige zelfgeverfde stoffen. Deze quilts waren lastig goed op de foto te krijgen vanwege de verlichting, soms schenen de lampen zo fel dat mijn digi er geen touw meer aan vast kon knopen.

Toen deze wand gedaan was ging ik terug naar de rijen in het midden, ik was gebleven bij de groene stippellijnen, en liep van daaruit richting de rode stippellijnen.  Maya Chamovich toonde haar “schilderijen” die als watercolors prachtig van kleur zijn, en terwijl ik ze  bewonderde liep een vrouw op de maakster af, ze was hier al eerder geweest en wilde een quilt van haar kopen, wat goed!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=d6I3EeKHArA&w=420&h=315]
Filmpje 9 alweer, we zijn er bijna, de Noorse quiltdames laten hier hun mooiste werken zien, meer traditioneel, zoals de Grandmothers Country Album van Laila Karlsmoen, die verderop aan het tafeltje zat en graag wilde poseren naast haar quilt. In de volgende rij van de Noorse sectie valt een grotesk beest met de weerkaart, ik dacht eerst dat het een stier was, maar bij nader inzien is het toch een ram, denk ik, geweldig! Lage drukgebied op zee en Noorwegen ligt rechts  in een hoog luchtdrukgebied. Prachtige kleuren!

De quilt met een man die bij een fjord over een meer uit kijkt met een zwarte hond naast hem beeld een zware depressie uit; de man is depressief, niet de hond. Het schijnt een Noorse uitdrukking te zijn, als je last hebt van een depressie dan zeggen ze dat je een zwarte hond bij je hebt…. of zoiets, oh help, ik moet beter opletten als mij iets verteld word….

‘Walk in the Dessert’, de roze log-cabin achtige langwerpige quilt riep vraagtekens op; prachtig met de hand doorgequilt in het midden, en de border is  vrij basic machinaal doorgequilt. (vanwege tijdnood? “Ah pokker!” Het moet morgen al klaar zijn, dat red ik nooit!) Merel (die opeens naast me stond) en ik hebben ons hier over verbaasd, maar het was zo mooi gequilt met de vlinders dat het de pret niet mocht drukken. Op het eind van dit filmpje zien jullie opeens een korset met de benen van Merel er onder uit steken, “I want to be free” staat er op deze kant van de quilt, wat ik me wel kan voorstellen, zo’n strak korset kan niet lekker zitten, ik vind een gewone bh soms al een ellende om te dragen (hangt van mijn state of mind af, ben ik moe dan mogen de meisjes eerder vrij dan als ik me fris en vol energie voel.) en Merel wilde weten hoe de voorkant van deze quilt er uit zag, en was naar de volgende rij gelopen. Ze moest lachen om wat ze zag, ik maakte van haar dus een foto en zij kreeg mijn digi om van haar kant een foto van mijn benen vanonder het korset te maken, maar ik had geen idee hoe dat er uit zag. Later zag ik dus dat ik beter mijn broek, sokken en schoenen had kunnen uittrekken voor de foto, maar ja, dat doet een mens niet in een zaal vol vreemden.

Veel plezier met dit filmpje, de nummers 10 en 11 komen in het volgend blogje.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=dgGOu3Q9zbA&w=420&h=315]

In mijn slideshows zie je soms foto’s van dezelfde quilts met en zonder flitslicht gemaakt, de een laat de steken duidelijk zien, de ander geeft een iets realistischer beeld van de kleuren. Ook zijn sommige quilts vanaf de achterkant zeer de moeite waard van het bekijken, details die in eerste instantie aan de voorkant niet goed zichtbaar zijn, vallen hier wel op. Filmpje 5 laat een grote variëteit van quilts zien, van een lintborduurwerkquilt, crazy patchwork met zijde stoffen, traditionele patchwork, met hand genaaide Baltimore, een mooi draad en stof schilderij ‘Over de muur’ met een echt brandende lampje in de lantaarnpaal, tot schitterend machinaal gequilte vredesduiven quilt. Ik keek mijn ogen uit en zag dat er voor mij nog veel te leren en experimenteren valt.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=tQeZ6-Us0qE&w=420&h=315]

Film 6  begint fleurig en vrolijk, met een mooie toren waar zoveel op te zien is, alleen moest ik soms bijna plat op de grond liggen om het goed te kunnen bekijken. Het gaan hurken was geen probleem, maar het werd het elke keer steeds zwaarder om weer omhoog te komen, met losse handjes, mijn goede conditie is ver te zoeken 🙁  Tegen de buitenrand hingen de quilts van Kea Gutker, waar ik al eerder foto’s van liet zien, maar nu staat ze te glimmen naast haar hoedjespromenade quilt, die vorige maand ook in Alkmaar te bewonderen was. Ik dook weer naar de rijen, nummers 41 enz, waar (oa uit Duitsland en Israel) quilts hingen met thema Berlijn (vermoed ik zo), van vrolijk naar somber; met de wond van de oorlog voelbaar vertelde een Israelische quiltster Orna Ron dat ze nooit meer zo’n quilt zou maken als track 17 (ze staat gelukkig wel vrolijk lachend naast haar quilt nr 30), het had haar niet onberoerd gelaten.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=I2GtBziAvsw&w=420&h=315]

Film 7 begint met kunstig gemaakte ringen die in elkaar haken tot een klassieke weddingringquilt, de antieke witte quilt die machinaal gequilt is, een prachtige pauwenquilt die in het midden dus geborduurd is, wat een vondst. De beer was zo mooi, en van allemaal kleine stukjes gemaakt, geinspireerd naar Colette Berends?   Wil je het filmpje zien die ik vorig jaar van haar show heb gemaakt, klik dan hier.

Veel quilts werden te koop aangeboden, ik hoop voor de maaksters dat ze goed verkopen, er hingen zulke mooie kunstwerken bij. Even dacht ik een Harry Potter quilt te zien hangen, met een feniks in het midden en de vliegende auto links, maar het bleek ook van de Berlijn thema te zijn. Mijn fantasie sloeg op hol en ik stelde me zo voor dat de maakster (Fien) deze HP-quilt bijna klaar had voor haar kind, jaren geleden aan begonnen, maar dat het kind eenmaal volwassen hier niks meer in zag. Met een paar aanpassingen was toen de spannende HP quilt omgetoverd tot een akelige dreigende oorlogsquilt. Prachtig gemaakt vond ik nummer 1, de soldaat was heel mooi op stof geschilderd, de voetstappen van de laarzen met stempels aangebracht, als ik dat toch eens zou kunnen….
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=_VEjmH1bHyQ&w=420&h=315]
Ik moest ook wel lachen; ik vind het niet erg als er mensen op de foto staan bij de quilt, dat is juist fijn, want op die manier kan je zien hoe groot of klein de quilt is. Bij de rijen van de overzichtstentoonstelling van de Nederlandse Quiltersgilde hing een joekel van een hexagonquilt, en steeds als er mensen langs liepen en ik wilde schieten, renden ze door, en als ik dan zei dat ze best bij de quilt mochten staan voor de foto, liepen ze verlegen (?) door. En toen stapte een man naar de quilt toe: “Ik wil best op de foto met deze quilt hoor, maar zeg er dan wel bij dat ik hem niet heb gemaakt.” Bij deze, meneer.

nog twee slideshows komen er aan, morgen, tot kijk!

Het gaat niet zo snel, ik heb (niet schrikken) 1052 foto’s gemaakt, en die moet ik stuk voor stuk bekijken, beetje knippen, sommige wegmikken, hier en daar een buikje retoucheren of een bocheltje wegknippen, en dan zet ik ze in Youtube op volgorde (youtube heeft de onaangename gewoonte om de foto’s een beetje te verplaatsen), zodat je tijdens het bekijken niet steeds moet onthouden bij welke foto die detail ook al weer bij hoorde. Jullie weten toch dat je er een pauzeknop zit bij de filmpjes, zodat je een foto op je gemak even kan bestuderen, wel zo fijn. Dit kost tijd, en dan gaat Youtube de foto’s tot een filmpje plakken,en dit kost ongeveer 1 uur! Later zet ik de foto’s wel in Flickr, zodat je ze ook in detail heel groot kan bekijken als je dit wilt.

Hier deel 2 van de wedstrijdquilts, de blauwe quilt waarmee we beginnen liet zich lastig op de foto zetten, verlegen type, maar toch wilde ik jullie de details niet onthouden, de quilt lijkt opeens wit, maar dat mag de pret niet drukken. Ook hier zitten weer mooie foto’s van een Baltimore, gemaakt door mevr. Gea Gutker, een lieve mevrouw die later ook nog in beeld komt bij een volgend filmpje. Ze genoot van al haar quilts zo mooi op een rij, en ze was niet de enige!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=e6Z65SN5BW0&w=420&h=315]