Tag archieven: Quiltshop Leur

Pickwickbee

Wat voor een weer het buiten ook is, binnen is het altijd gezellig en warm, soms een beetje te als de zon op het zijraam brandt, maar we kijken er allemaal altijd weer naar uit om te gaan. De meesten zijn even van het Anton Pieck borduren afgestapt, verandering van spijs doet eten, en zijn met eigen borduur-/handwerkjes bezig. Geweldig toch? Zo blijft deze bee in stand ook lang nadat de laatste prent eruit is geperst, want ja, het voelt wel als een bevalling, sommige prenten zijn echt groot, die waar ik mee bezig bent is ongeveer de helft van de grootste prent, groot is niet altijd beter. Hier laat ik Agaath zien wat ik al af hebt,

en we kijken peinzend, want hoe maak je van deze plus later nog een joekel een beetje een leuke opstelling? Deze twee grote naast elkaar, de hele grote er onder en een kleintje daar weer onder, of toch nog een andere erbij om die hele breedte te halen? Of die hele grote apart laten. Oh ik ben hier nog wel een jaar zoet mee.

Over groot gesproken, wat te denken van die mergpijpen die Monique op tafel had gezet, Corry durft het als eerste aan om haar tanden er in te zetten, en wat zijn ze lekker!

Hennie knauwt hier snel een hap weg, geen foto’s maken van etende mensen is lastig te doen op een bee, en Marry showt haar blokjes, de Lily challenge van het Klossie.

Hennie is lekker bezig met de Life is Beautiful blokjes, ze borduurt zo fijntjes en mooi

en ze is aan de vogeltjes-hype begonnen van Janine ; de mallen zijn ondertussen volgens mij in elk zichzelf respecterende quiltwinkel te koop.

Marry heeft ook een paar vogeltjes geappliqueerd,

nou ja, het is al een volière vol, ze zijn zo schattig!

~~was dit blok nou ook nog van jou Marry?~~ Vogeltjes met huisje van Agaath.

Wel dit schattige mugrugje van de workshop van Jeanneke is beeldig met dat manneke

Accu leeg, hoe zou dat nou komen 😉 gelukkig had ze nog een volle bij zich.

Ze heeft zoveel foto’s gemaakt (die ik ook mocht gebruiken) bv deze waar ik op mijn mobieltje druk zocht naar het voorbeeld uit het prentenboek (leuke actiefoto van Agaath en Corrie)

Agaath houdt hier haar borduurwerkje op, je ruikt de lavendel haast.

Het dienblaadje komt van de Action, meen ik opgevangen te hebben.
ik was mijn iPad vergeten om mijn kleuren te kunnen uitkiezen, dus dat ging toen vanaf een klein beeldschermpje, iets is beter dan niets.

Corrie is ook met de Postkoets bezig, ze vult de wielen in met oranje

Ik ben begonnen met de paarden

Agaath showt hier haar Anneliefs “Winterse hexjes” project met haar ogen dicht, verdikke, de enige foto die ik van haar met haar hexjes nam

maar gelukkig kreeg ik deze van Marry

Jeanet en Agaath bogen zich toen over het borduurwerk van Jeanet, van Merkwaardig klik en kijk naar “merkwaardig motief per maand”. Jeanet zei dat ze het niet precies gaat doen volgens het patroon, maar haar eigen invulling er aan geeft, dat maakt het zo persoonlijk, zo uniek.

ze werkt met zijden borduurgaren, wederom, ik hoop dat ik dit goed heb gehoord, het is soms net een kippenhok haha, we zijn stil als we eten

mooie kleuren he, Jeanet zei dat de glans ook zo mooi was,

Monique staat opeens met wat moois in haar handen

oei, heb ik wat gemist?

Ze laat de Amish borduurwerken zien die ze als patroon verkoopt, klik op onderstaande foto en je komt bij het patroon aan.

Oooh houd me vast, elke keer als ik deze quilt zie gaat het zo kriebelen.

De tijd vloog weer om, en werd er data geprikt voor de komende maanden.

Pickwick bee

Maandagmiddag was de Pickwickbee bij Quiltshop Leur, (normaal is dit op een vrijdagmiddag), ik was later vanwege een andere afspraak maar pikte toch nog een uur gezelligheid en vriendschap van de groep mee, en borduurde een stukje aan de postkoets; het gaat niet hard, ik ben al lang weer blij dat me dit lukt met mijn zere kromme ringvinger. Terwijl we allemaal ons boeltje inpakten hoorde ik Marry zeggen dat ze helemaal geen foto’s had gemaakt, dus schoot ik snel deze, helaas is de foto niet echt geweldig informatief, maar je ziet dat Marry’s opmerking wel een schok teweeg brengt.

Van Agaath kregen we een paaskaarsje, lief.

Thuis maakte ik deze foto’s van mijn vorderingen van de Postkoets van Anton Pieck (te koop bij quiltshop Leur), ik werk niet zoals patroon met een steelsteek, ik vind stiksteekjes en kettingsteken leuker om te doen,

er is een begin gemaakt aan de mand op het dak en het groene doek rechts er van

en verheug me nu al op het borduren van het pluimvee, uh nee dus. Er zijn dames die deze beestjes gewoon ongeborduurd laten, is ook een optie natuurlijk, maar voor mijn gevoel de weg van de minste weerstand en dus een uitdaging.

Koopzondag

Vlak na de lunch ging ik even naar Quiltshop Leur , nadat ik eerder deze week een mail had gekregen dat het koopzondag was en ze een uitverkoop hielden (ze gingen dit jaar niet naar de beurs in de Broodfabriek in Rijswijk), en het was er druk! De koffietafel zat vol, en in de winkel liepen gasten lapjes te aaien. Ik ging zitten op de laatste lege stoel aan tafel en kreeg bij de koffie een heerlijk stukje worteltaart van Wil, beetje kletsen, veel luisteren, en toen ben ik snel de uitverkooplapjes gaan bekijken die vanaf 3 euro per meter en duurder op tafel uitgestald waren.

Ik betrapte me erop dat ik meer zocht naar “bloesjes/jurken stof” dan quiltprojekt stof, en keek al om me heen naar een spiegel om te zien of een lapje mij goed stond. 🙂 Het moet niet gekker worden! Het bonte bundeltje lapjes kreeg ik er gratis bij, zelf uitgezocht.

Mooi he? Misschien maak ik van die lichte stof een bloes, en die groene was bedoeld voor Suzanne, maar ik zag geen vonkje overspringen toen ik hem liet zien, dus pik ik hem in, het is een hele mooie soepel stof, zal vast lekker zitten. En ja, weer een ruitje, hoe krijg ik het toch voor elkaar? De bijpassende klos Aurifil garen was ook in de uitverkoop, bij thuiskomst zag ik tot mijn vreugde dat ik deze kleur nog niet had, win-win situatie.

Helemaal Zen met Sary Maas

Manlief hielp me vanmorgen in alle vroegte met de naaimachine in mijn auto te laden, trolley erbij, boterhammen in de tas, en rijden maar, op weg naar Quiltshop Leur voor de Zentangle workshop gegeven door Sary Maas. Rustig rijden, uitkijken voor onverwachts van baan wisselend verkeer, en tot mijn vreugde opmerkend dat de middelvinger van mijn linkerhand ook nog werkte, nadat ik veilig op de uitvoegstrook rijdend de snijdende bestelbusbestuurder kon begroeten. Hij had me ingehaald en ik moest toen flink afremmen, anders was ik een linker spatbord kwijtgeraakt, en toen hij voor mij ging rijden liet hij weer gas los! Op de uitvoegstrook haalde ik hem weer in en kon ik een boze blik mét naar hem werpen. Wat een eikel.

Ik was ruim op tijd in de winkel, zocht een mooi plekje uit bij ’t raam, en al snel zaten de andere drie cursisten (twee kende ik van Terneuzen, Dow-quilters) en de docent er ook, er waren een paar last minute afmeldingen vanwege ziekte, jammer voor hun, maar nu hadden wij echt een zee aan ruimte om te kunnen werken; toch ideaal hoor, als de stoelen links en rechts naast je vrij zijn.

Sary legt uit

Eerst mochten we gaan doodle-en om de slag te pakken te krijgen, gelukkig had ze voorbeelden gegeven om los te komen. Ik weet niet hoe het met jullie is, maar als ik iets ter plekke moet verzinnen, dan klap ik dicht, dus hoera voor de voorbeelden! Hieronder is mijn probeersel.

Na een uur of zo konden we een tekening van haar (vlinder of bal van Escher) of van jezelf op stof overbrengen, sandwichen en naaien maar!
Ik had van de zomer een mooie foto van Suzanne gemaakt,

die er op haar beurt een mooie tekening van had gemaakt, en die wilde ik gebruiken. Ik had mazzel dat ik op tijd in de gaten had dat de zwarte Friction pen geen Friction pen was, maar een cd marker, gelukkig had ik andere echte Friction pennen bij me, en even later zat de tekening op de stof

Doodeng, hoe te beginnen? Eerst maar de basislijnen opzetten, en dan invullen.

In het rechter deel van de hoed verloor ik mezelf in de vele lijnen, zat meer te borduren dan te doodleen, links ging het al een stuk beter,

De rand van de hoed heb ik met zwart/zilver metallic garen van Madeira gedaan, gewoon met de topstitch naald, draad loopt via de zijkant van de klos (dus niet van bovenaf, dan gaat het krullen en knopen en uiteindelijk breekt het), de bovenspanning los (op 0) en heel rustig naaien. Geweldig leuk effect!

De dame naast me zocht een Top Stitch naald, en doosje na doosje kwam tevoorschijn, ze had een kapitaal aan doosjes bij zich, en gelukkig ook het juiste soort wat ze zocht, haar machine had heel veel moeite om door dikke laag steekjes te gaan, hij bonkte als een gek, het deed me denken aan toen ik ooit eens door vele lagen vliesofix moest naaien, niet fijn.
Sary tekende zich helemaal Zen, en daar waar nodig sprong ze op om te helpen, wat een heerlijk mens!

De tijd vloog om, Monique kwam binnen met zalige tomatensoep voor ons, de meegenomen boterhammen erbij, en even verplicht pauze. Ik had tussendoor wel geregeld mijn li hand geoefend, maar toch kreeg ik last van stekende krampen tijdens het naaien, ook al deed ik er niks anders mee dan plat op de stof houden en meebewegen.
Na de pauze ging ik verder met de haren en de mond, ik mocht rood garen gebruiken van de dame naast me, en was lyrisch over die ene klos, zo fijn dat die naaide, en mooi van kleur, super.
Ze had het in Frankrijk gekocht bij de quilttentoonstelling van St-Marie Aux Mines, en je schijnt het online ook te kunnen kopen, dus dat wordt zoeken op internet. Wacht even, hier is hun website.

De mond ga ik nog wat verfijnen, ik had moeite met precisiemikken met de naald bij de bovenlip, zo met één hand sturend, Het gezicht stond erg bol, zo zonder steekjes, en na wat uitproberen op papier besloot ik het toch ook in te gaan quilten met off-white
De neus en ogen zal ik later ook nog wat bewerken met een tintje donkerder garen. Komt allemaal nog wel. Het bolletje van de hoed was zo geinig om te doen met die bloemen, ik zag het motief in de vlinder van Sary zitten, maar zo fijntjes als zij het deed lukte me niet, nog niet….. Els bracht koffie, thee en schaaltjes met chocolaatjes,
o mensen, wat erg, zo lekker, en ze stonden ook nog recht voor mijn neus, wat een verleidingen allemaal!
Iedereen werkte aan wat anders, wat zo leuk is om te zien. De dame rechts van me had uit een kleurboek voor volwassenen een mooie pauw tekening genomen,

de dame tegenover haar naaide op linnen en gebruikte de print van de bal
en de vrouw links van mij had eigen ontwerpen meegenomen. Sary hoefde haar niks uit te leggen over Zentangle, ze was er al verslingerd aan en liet vele mooie tekeningen zien.

Ze had zelfgeverfde stoffen meegenomen om op te werken, meekrap en ui als kleurstof gebruikt, heel mooi. Alleen kwam ze er achter dat goed op papier kunnen tekenen niet betekende dat het op de machine ook gelijk goed lukte, lussende onderdraad, hoekige rondingen, maar tegen het eind van de les kreeg ze het toch te pakken. We waren om drie uur allemaal gaar van het inspannende gezentangle, turen op de naald en microbewegingen maken is vermoeiend, en toen was het inpakken en wegwezen.

Het portret van Suzanne zal ik uiteraard afwerken en ook op zo’n canvas frame zetten zoals Sary heeft gedaan met haar bal, gewoon bij de Action of zo gehaald, kost geen drol, en je hebt dan gelijk een mooi stevig frame om het werk op te nieten.

Een heerlijke dag was het, om weer onder quilters te zijn en iets nieuws te leren, hier kan ik wel een tijdje van nagenieten terwijl mijn hand bij zit te komen van alle actie, hopelijk krijg ik er geen spijt van.

Mysterie BOM maand 7

De op een na laatste maandopdracht van de Border Creek Station Quilter’s Celebration Mystery Quilt, door Quiltshop Leur als BOM uitgegeven, is bijna 3 weken geleden op de mat gevallen, en jullie hebben vast net als ik eerst naar de laatste bladzijde gekeken, even spieken tot hoever de mysterie nu onthult wordt. Nou, dat is al een heel eind zeg, we zien al hoe de quilttop zonder borders gaat worden! De naaimachine mag weer snorren en daar gaan we, eerst deze mooie blokjes samenvoegen

ze hoeven niet in een zakje, want ik moet ze even later toch weer gebruiken, eerst moeten deze delen samengevoegd worden

wat een mooie stapel! Als alles klopt komt dit omdat de blokken goed zijn van maat, en omdat de punten tot aan de kwart inch lijn komen (het verticale gele streepjeslijntje rechts van de nummers), en dus niet later tijdens het naaien afgekapt worden

kwestie van vanaf het begin precies snijden en goed controleren of je ook een echt kwart inch van de stofrand af aan het naaien bent, van begin van de stofrand tot het einde; bij misvormde blokken zie je dat de naden in negen van de tien keren afbuigen op het laatste stukje, waardoor je bijna klokrok randen krijgt.

Een kwart inch naaivoetje geeft niet altijd garantie op een kwart inch naadje, dit hangt ook van de naaldstand af, dus heb je net zo’n voetje aangeschaft, controleer dan met een proeflapje of het ook klopt. Een eenvoudige manier (vind ik, vooral als je met ‘vreemde’ stoffen naait, dikker of juist dunner dan je gewend bent) is deze: neem 2 strookjes stof van 2,5 inch lang, en naai ze met de korte kanten tegen elkaar, en meet dan op, het moet dan 4,5 inch meten. (2,5 + 2,5 = 5, maar er gaat 0,5 af (2x 0,25 inch) voor de naad, dus 5 – 0,5 = 4,5 inch
Is het lapje langer dan dit, dan moet de naad iets breder, dus de naald een tikje naar links, en is het lapje korter dan 4,5 dan moet je de naad wat smaller maken, dus de naald een tikje naar rechts zetten.

En nu mogen de delen die ik net heb genaaid er weer gezellig bij komen, jeuj, dat wordt een feestje!

Ik zet wel spelden vast hier en daar, en vooral op de punten waar meerdere naden samen komen, want ik wil wel dat het een feestje blijft. En dan zit de ene kant er aan, en nu nog de andere

en dan mogen deze blokken tegen de blokken van de vorige maand aan genaaid worden, ik gebruik de Pfaff met boventransport, zodat de lagen allemaal gelijkmatig doorgevoerd worden, want het beginnen serieuze afmetingen te worden. Eerst afspelden, want hier zitten weer veel naden in

waarbij het zaak is dat de naden wel de goede kanten op blijven liggen tijdens het naaien, en daar kom ik dan weer met mijn satestokje.

Een tornmesje of iets anders met een punt kan ook, maar een satestokje is niet zo schadelijk voor de naald als je er per ongeluk tegenaan zit. En ja, als ik tegen een naald tik, dan vervang ik de naald, vooral als je met donkere stoffen werkt kunnen de gaatjes die de beschadigde naald achterlaat opvallen als je een naadje moet losmaken.

Het komt regelmatig voor dat het niet anders kan, dat je een naadje net de andere kant op moet leiden om de naden stotend tegen elkaar aan te leggen, (stotend is dus als op de foto hieronder, waarbij de naden van het bovenste blokje de andere kant opwijzen dan de naden van het onderste blokje)

en dan geef ik achteraf een klein knipje in het hoekje, zodat het naadje weer de goede kant op schiet. Pff, over het naadje van de kous willen weten, het valt niet mee. Op de foto hieronder zien je wat ik bedoel, zie je het lichte stukje dat als een puntje naar links ligt, terwijl de rest van het naadje naar rechts ligt

even tegen de muur aan, wat mooi al!

En als de banen dan klaar zijn, en gestreken (niet duwend maar eerder persend strijken om uitrekken van de stoffen te voorkomen), dan zet ik deze ook weer aan elkaar

Zijn we er al? Even kijken… bijna, nog even doorbijten! Ik moet nog de blokjes maken voor een border, joepie, ik ben gek op samen gestelde borders!

En daar waar ik niet tevreden ben over hoe de delen samen komen ben ik meedogenloos, ik haal uit en naai opnieuw tot de lijnen mooi doorlopen, soms is het maar een mm verschuiving van de stoffen (ik moet toch maar weer gaan vast spelden, het is dat, of langzamer naaien, en langzaam komt niet in mijn woordenboek voor, dus spelden maar). Hier zie je goed hoe mooi de stoffen glimmen

En nu mag alles netjes in de zakken opgeborgen worden, tot de volgende maand, nou ja, over alweer 2 weken, waarbij de hele quilt onthult gaat worden. Ik ben zo benieuwd hoe het de andere 8 deelnemers vergaat, of ze helemaal bij zijn, of dat ze eerst de kat uit de boom kijken, en pas gaan beginnen als het eindresultaat van deze quilt hun bevalt.