Volgens mij vertoon ik vluchtgedrag, ik heb alweer iets gemaakt voor mijzelf ?, wederom een Lutterloh model, het bloesje nummer 7 zonder de striksjaal; ook al val ik niet in de “zwarte poppetjes” modellen, het is toch goed gekomen ?. De panden heb ik wel iets korter dan het patroon geknipt, omdat ik anders niet genoeg stof overhield voor de driekwartmouwen, die ik op hun beurt ook iets korter heb geknipt dan het patroon.
Arya vond het spijtig dat ze er niet bij was tijdens het knippen, maar hield de patroondelen in de gaten tijdens het eten,
de vogels zouden anders zomaar weg kunnen vliegen
Tijdens het knippen merkte ik al het rafelige van de stof, dat was toen ik het kocht me niet opgevallen, wel dat het lekker luchtig was. Ik heb alle rafelnaden weggewerkt door de bovenliggende onder de onderste te slaan en vast te naaien
het is geen Engelse of Franse naad, maar de manier waarop de naden in hun Pojagi patchwork gedaan worden, zie hier vanaf 2 minuten.
Het was wel bewerkelijk en tijdrovend, maar dan heb je ook wat. Tijdens de eerste pasbeurt zag ik dat het erg doorzichtig was, ik had al zo’n donkerbruin vermoeden, en kwam er een dunne gebroken witte poplin op tafel, Loki wilde maar al te graag helpen. Ik heb alleen het voor- en achterpand geknipt, waarbij ik de armsgaten een paar cm ruimer en dieper heb geknipt, en deze panden iets korter vanwege de split in de zijnaden. Alles met de overlocker genaaid zat dit zo in elkaar.
Helemaal happy, zie je de split die ik onderin bij de zijnaden heb gemaakt? Dit zat niet aangegeven in het patroon, maar ik houd van een beetje bewegingsruimte rond mijn heupen.
ik moet alleen de halslijn nog tegenzomen zie ik nu, jammer eigenlijk, want het zit heel mooi zo,
ik ben er dus nog niet, of zal ik het erop wagen, gewoon zo laten? De voering zit met de hand tegen het beleg aan genaaid, misschien is dit wel al voldoende. Hmm, wat is wijsheid?
Tag archieven: Lutterloh
Ditjes en datjes
Zo genieten van wolkenluchten, hier eentje waar ik een vogel in zag
Loki zag het ook
De wintergroene magnolia blijkt er eentje te zijn die goed tegen de droogte kan met zijn dikke wasachtige bladeren,
kijk eens wat een mooi kleuren,
de onderkant is fluweelzacht
Terwijl ik foto’s maak zit Jon te knabbelen van de kattenkruid, hij eet het liefst de bloempjes op
“Wat, ik?” Ja jij.
Omdat ik nog wat tricot had, heb ik maandag nog twee shirtjes gemaakt, ’s middags deze no-brainer
met aangeknipte mouwtjes, heb de biesjes langs mouwen en onderkant weggelaten en de halslijn wat uitgediept (en van dezelfde stof ook een eenvoudige rok gerimpeld in de taille)
De naadtoeslagen van de hals en halsbeleg heb ik eerst doorgestikt op het beleg (kijk hier voor een fotouitleg) en daarna het beleg met een stikkende zigzagsteek rondom tegengezoomd, zodat er wel rek in blijft zitten.
en na het avondeten maakte ik dit shirt met driekwart raglanmouwen, ik vind raglan toch wel erg mooi vallen en comfortabel zitten.
Het patroon komt uit het boekje van Lutterloh, nr 176, het is het linker model maar dan met een langer lijf net als het rechter model. De halsopening lijkt op de tekening een eind op de schouder te vallen, maar dit valt reuze mee, hij zat aan de voorkant wat te hoog, en dus diepte ik dit een beetje uit.
Ik heb voor en achterpand met 20 cm verlengd, ik ben niet zo van de navelshirtjes, die tijd heb ik gehad.
Het lampje van de Pfaff (hobbylock 776) overlocker was kapot, maar gelukkig had ik er nog eentje die ik van Suzanne voor Moederdag had gekregen, het is een LED lampje en geeft heel fijn licht, en wat prettig is: het wordt niet warm
het kwam uit dit doosje
Ik ga me vandaag bezighouden met de tuin, hopelijk lukt wat ik wil op een dag ?☺️??
Handige hebbeding
De jurk van Suzanne heb ik opnieuw geknipt, ik had de stof niet voorgewassen en hij viel nu al strak over de heupen, waardoor het hier bleef hangen en de top teveel bloesde waardoor de rug met bandjes niet mooi viel. Gelukkig hadden ze deze stof nog in de winkel, de lap van 125 cm kromp 5 cm in de lengte, dus ja, blij dat ik opnieuw ben begonnen. Van dat andere jurkje maak ik zo een topje, dan kan ze het op een rok of broek dragen. Bij dit tweede model heb ik aangeknipte mouwtjes wat korter gehouden, volgens Lutterloh patroon suppl 293. Ik kopieer altijd het patroon met voorbeeld uit het boekje, knip de mini patroondelen los, plak ze op het patronenpapier om zo het patroon te kunnen tekenen. De originele patronen blijven hierdoor heel.
Waar de knoopsluiting zat heb ik middenvoor getekend, de halslijn heb ik iets dieper gemaakt,
en vanaf de heupen heb ik de lijn doorgetrokken tot de juiste lengte (ze wilde het net op de knieën hebben, zodat ze niet in haar onderbroek stond als ze moest bukken).
De rug is dieper, ze vond de bandjes op deze manier in elkaar gehaakt het mooist, ze hadden ook gewoon van links naar rechts lopend elkaar kunnen kruisen.
Ook bij deze halsopening heb ik gebruik gemaakt van de stikkende zigzagsteek waar rek in zit, ik naai op een Bernina met boventransport.
en het ziet er mooi uit
Het maken van deze bandjes was een werkje van niks! Normaal duwde ik het binnenstebuiten over een breinaald of zo, maar negen van de tien keer prikte de naald door de stof heen, en het was een gehannes van jewelste. Ik had een jaar geleden zoiets mij een handig dingetje laten aanpraten, nou ja, ik had niet veel aansporing nodig. Marloes van Quiltshop Leur sprak er zo enthousiast over, het was zo handig toen ze dunne spaghettibandjes en lintjes moest maken, het was een fluitje van een cent. Ik ben wel te porren voor fluitjes van een cent, en dus hup afgerekend (dit was geen centenwerk maar euro’s, oei, en niet goedkoop) en mee naar huis. Maar dan ligt het daar, want hoe vaak maakt een mens spaghettibandjes? Precies, een jaar later dus ? men neme 1,5″ brede en daarna dubbel gevouwen en dichtgenaaide strips waarvan je een uiteinde dicht naai.
Nu stop je het holle kokertje er helemaal tot het einde in
en
dan duw je met de niet afgeronde uiteinde van het staafje het dichtgenaaide topje van het bandje in het kokertje.
Met de ene hand duw je het stof over het kokertje richting het staafje en met de andere hand duw je met het staafje de stof verder in het kokertje, en je duwt het staafje door tot deze met het begin van het bandje uit de andere kant van het kokertje te zien is.
Zodra je deze vast kan pakken van je nu zachtjes trekken aan het staafje terwijl je de stof aan de andere kant over het staafje duwt, 
zodat er niet al te veel rek op het bandje komt. Het staafje haal je er nu uit (en als je net als ik de eerste keer de afgeronde uiteinde er als eerste in duwde merk je nu met het eruit halen van het staafje dat de rechte kant een beetje tegenwerkt. Alsof je een tampon met de verkeerde kant in wilt brengen, teveel weerstand.
En klaar is het 0,5 inch brede bandje.
Ook ideaal als je stengels op een quilt wilt maken, met deze dikte is het goed te doen, en er zit een dikkere buis in waarmee je 1″ brede bandjes kan maken. En er zit ook nog een heel dun buisje in om 3/8 inch brede bandjes te maken; ik heb het geprobeerd met quiltkatoen, maar dan kan je het buisje wel in het bandje steken, maar de metalen staaf heeft heel veel moeite om de stof in het buisje te krijgen, om over helemaal doorduwen en trekken maar te zwijgen, je sloopt dan de boel. Dus toen ik het buisje er gewoon uithaalde nadat ik het staafje een kwart cm in de het bandje had weten te duwen, kon ik nu wel de stof over de metalen staaf heen trekken. Net zoals ik anders ook altijd deed over een breinaald heen.
Met een voeringstof ging het wel goed, ik hield een bandje over van ietsje breder dan 0,25″ dus wel voor een hemdje te gebruiken, niet voor een quilt.
Lekker weekend deel 1
Het waren weer actieve dagen, met het mooie weer heb ik veel in de tuin gewerkt
en tussendoor gelukkig ook nog wat genaaid, heerlijk hoor. Bloemenbloesje in herfstkleuren staat me mooi qua kleur en model (Lutterloh sup.292 model 227),
maar er moet een V-hals in (ben ik nog niet aan begonnen),
en heel eerlijk gezegd is het geen fijn stofje om als bloes te dragen als het wat warmer is, het kreukt snel en voelt te synthetisch, schuurt zelfs een beetje 🙁 Weer wat geleerd.
Quiltstofbloes nummer 1 is klaar, het was even zoeken naar de juiste knoopjes, maar gelukkig kwam mijn moeder als reddende engel, het zijn de licht blauwe knoopjes met Paris geworden. Toen ik de knopen op de bloes naaide besefte ik pas dat ik de sluiting verkeerd om had gedaan, de knoopsgaten waren toen al opengeknipt, dus niks meer aan te doen.
Deze bloes zit wel lekker, allicht, puur katoen, de volgende is ook al geknipt.
Sjieke jurkjes
Wat me momenteel goed afgaat, is kleding naaien met het Lutterloh patroon-tekensysteem, ik kopieer altijd het patroon én het voorbeeld zoals hieronder, en dit bewaar ik bij het patroon als het voor herhaling vatbaar is.
Het bloesje voor Suzanne komt uit 1993, nummer 228, een simpel recht model moest het worden, geknipt uit een jurk (kaftanmodel) die mijn moeder had gekocht op vakantie in Singapore.
Op verzoek van dochter werd het getailleerd op rug- en voorpand, dus die plooi op het achterpand moest er uit, en ook moest de bloes iets langer worden dan het patroonmodel; er bleef weinig over van het originele patroon 🙂 en ja, toen bleek hij erg weinig bewegingsvrijheid te geven rond de heupen. In de zijnaden heb ik spiesen ingezet om het bloesje in totaal 14 cm wijder te maken,
Ook vond dochter de mouwen te lang, waar ze gelijk in had, en de rand vond ze ook wel erg aanwezig, gelukkig mocht ik deze rand wel in het beleg terug laten komen, en ook in de zoom van de mouwtjes, eenmaal flink ingekort.
en wat staat het haar leuk!
Ik heb liever dat ze eerlijk zegt wat haar wensen zijn en wat ze niet mooi vind, dan dat het kledingstuk eenmaal klaar nooit meer de kledingkast verlaat, en ik leer improviseren. Net als met de knopen aanzetten, eerst even afgemeten waar ze moeten komen met een handige tool SimFlex genaamd. Ik heb het hier gekocht, op Facebook reclame voor gemaakt er over verteld, en nu is het uitverkocht
Op de Bernina heb ik om knopen op te naaien een speciaal voetje met pinnetje voor, zodat het knoopje niet strak tegen de stof aan vastgenaaid wordt. Maar er zat ander garen op en ik had de Pfaff voorstaan, en daarbij moet je het zonder voetje opnaaien, zo:
Maar dat strak opgenaaide vind ik niet fijn, dus loste ik het zo op, een lange naald achter de knoop in het stof geprikt zodat het niet kan verschuiven
geniaal al zeg ik het zelf. Ach, een mens kan maar blij zijn met zichzelf 🙂
ik ben momenteel bezig met twee identieke jurkjes voor mijn dochters, een patroon uit 2013, suppl 291
Hier liggen de schouderdelen en belegstukken op de stof, ik heb de draadrichting op het patroondeel niet alleen getekend, maar ook gevouwen, want ik heb dik patronenpapier, en als je het patroondeel omdraait omdat het zo beter uitkomt op de stof, dan zie je het draadrichtingsteken niet.
ik ben eerst aan die van Suzanne begonnen, het schouder- en okselbeleg was even gepiel om netjes te krijgen, vooral toen ik er achter kam dat ik de okselbeleggen verkeerd had geknipt, met de zijnaad op een stofvouw, misschien hoort dit wel zo, maar ik zag het even niet zitten en heb toen het okselbeleg uit blauwe stof geknipt, staat erg sjiek vind ik
hij is op zomen en doorstikken van de halsranden en armsgaten na klaar, ik moet even moed happen voor het doorstikken met zwart garen, ook op het blauwe deel denk ik..
Ik werkte tot tegen middernacht door aan deze jurk, dronk om even uit te bollen beneden een mok thee, keek met een half oog naar een serie en met een ander half oog scrolde ik op mijn iPad, kijken wat ik allemaal had gemist op Facebook; het was bijna 1 uur eer ik het bed in stapte. Ik droomde in het begin van de nacht dat hij niet over haar hoofd heen kon, en werd helemaal akelig wakker; beetje woelen, draaien, en luisterend naar het geroep van de uilen viel ik weer in slaap.
Vlak voordat mijn wekker afging schoot ik weer wakker, ik droomde deze maal over een bestelling van wollen tussenvulling dat ik via Facebook of all places had gedaan bij een kennis die helemaal geen winkel heeft; ze plaatste een berichtje op haar facebookpagina of ik de rekening van 500 euro wilde betalen, zodat ze het kon opsturen; ik reageerde gelijk dat ze zeker 50 euro bedoelde, want ik had maar twee meter besteld, maar nee, omdat ik zonder prijsopvraag de bestelling had gedaan, koste het mij nu 500 euro. Het zweet brak me echt uit, Eenmaal wakker en beseffend dat het maar een droom was stond ik onder de douche me nog helemaal rot te voelen, wat een naaistreek zeg, 500 euro vragen voor 2 meter tussenvulling.
Ik denk dat ik maar niet meer op facebook kijk zo vlak voor het slapen, ik ga er alleen maar over dromen.