Amper bijgekomen van het examenfeest van zaterdag en vaderdag van zondag speelt onze jongste spruit wederom de hoofdrol op mijn blog; ze is vandaag achttien jaar geworden, en dat is toch wel een hele mooie leeftijd, in juridische termen is ze nu meerderjarig.  Uiteraard meerder jarig, al 18 keer, duh….. Zondag kreeg ze bij haar opa en oma al een kans om kaarsjes uit te blazen, wat zo goed lukte dat ik te laat was om hier een goede foto van te maken, zie ze lachen.

Ook dit is een wazige foto helaas, ik was de digi vergeten mee te nemen.
Na de lunch was het cadeautjes uitpakken; gaaf shirt, mooie horloge (gisteren zelf uit mogen zoeken), lekker maskertje en haaknaalden in etui.
   
en daarna even lekker bijkletsen voordat er weer gewerkt/geleerd moest worden.
Ze kreeg dus haar eigen Clover Amour haaknaalden, en hiervoor had ik een etui gemaakt; dit was een feestje met zo’n leuke poezenstof, ergens ooit eens op een beurs gescoord.
  
Als lekkers had ik een monchoutaart gemaakt maar dan zónder de rode vulling er op, dus geen kersen of aardbeien maar gewoon monchou/slagroom/witte basterdsuiker mengsel op de Bastognekoekjesbodem, heerlijk fris!
 
De Happy Birthday kaarsjes smolten wel heel snel, dus het was echt zaak van opschieten met aansteken en uitblazen. De R wilde niet branden, het lontje was te kort, en om toch aan 18 te komen heb ik er maar een kaarsje achter gestoken.

De taart voor Tim zijn verjaardag -3 weken geleden- was wel meer werk, een Oreo taart, hij was zalig maar zo machtig! Ik had een dubbele hoeveelheid taartbodem gebakken, hij leek me anders zo dun te worden…. volgende keer toch maar aan het recept houden. We moesten wel lachen toen, de stukken (plakken) taart pasten amper op het gebaksbordje, zo hoog.

Hiervan is toen maar een kwart op gegaan, een klein deel aten we de volgende dag op, en de rest -meer dan de helft- is in de diepvries verdwenen. We zaten na twee uur nog zo vol van dat stukje taart, dat we bij Yami-Yami zonder honger aan tafel gingen!
 
Vlak voordat mijn ouders weer naar huis gingen heb ik ze nog even op de foto gezet met hun kleinkinderen die niet meer zo klein zijn. Als je maar goed uitkijkt gaat het allemaal vanzelf, groot worden.