Om kwart voor 6 schoof ik de schotel in de oven, en begon aan het afwassen van de onhandig zware en grote koekenpan. Manlief loopt de keuken in, kijkt bezorgd als hij me gedag kust en vraagt -met lichte hoop in zijn stem-:"Ojee, is 't mislukt? "Nee hoor, het staat in de oven en is over een uurtje klaar". Het ruikt heerlijk, en ik hoop dat het net zo lekker smaakt. Het is weer een experiment, als ik genoeg brood over heb, durf ik dat wel aan. Is 't niet te pruimen, dan gaat het zo de container in en smeren we zonder te mopperen een lekker bammetje. Wat het experiment is? Een Mexicaanse ovenschoten a la Shirley. Ik had nl al maanden een Mexicaanse groentenmix in de diepvries liggen, in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht, met de gedachte "voor het geval dat. Roerbakken die handel, en dan een bijna vol zakje van die mix door gedaan, en toen werd het oeps wel erg droog, dus een half glas heet water bij gemikt en maar roeren. Hup in een kom gedaan, en toen 2 tartaartjes in grote brokstukken geroerbakt, en hup in de bak. Also hup in de zelfde bak gingen 4 eieren, 1 bakje Boursin Cuisine light, 1 ons achterham in stukjes gesneden, en 2 el geraspte kaas. Ik wilde er nog enkele tenen knoflook door doen, maar het rook al behoorlijk knoflokerig. Op de bodem van een schaal heb ik 6 velletjes hartige taart deeg gelegd, en toen daarop het mengsel. En op 200ºC in de oven, voor een uurtje. Dat moet toch gewoon smakelijk zijn? Het ruikt in ieder geval  hemels in huis, en dat is ook veel waard. Foto van het affe hapje zal vanavond komen, ik ga eerst even snel naar de DDC, laat me wegen, en dan zal ik ook gaan eten, want zo'n schotel weegt wel door, en het is al kiele kiele met of ik wel of niet ben afgevallen. Ja, al dat vocht ☺ en zware botten, 't is wat.

Nagekomen bericht: DDC: gelijk spel met de vorige keer, ai. En het eten, wat zal ik zeggen; het smaakte heel lekker, maar we kwamen een beetje tuf tekort om het soepeltjes te verwerken, al gauw kwamen de sausjes op tafel, pittige chilisaus, bbq saus, zoete chilisaus en natuurlijk de mayo, brrr. De volgende keer moet er duidelijk iets van saus door de mix om het wat smeuiiger te maken, ik denk aan een tomatensaus of zo.

Vanmorgen voor dag en dauw de auto in bij Angela en Miranda en naar Tilburg gereden, de rol duktape bij mijn voeten nam ik maar als stille hint aan, sssst, want anders….. Het was gezellig bij Dorry, alwaar een minibee van CW bezig was.ik weet niet of die dames van de bee het op prijs stellen om op een vreemde blog te staan, dus dan maar een foto van deze mevrouw ☺ Mooie stoffen, prachtige wolletjes, goed gezelschap en ijverige handjes. Na 2 uur en 2 (of 3) kopjes koffie later dreven we al kletsend af richting huis, maar zomaar Etten-Leur voorbij rijden wetend dat daar ook een quiltwinkel is, dat kan natuurlijk niet. Dus kregen we van Miranda (uit de winkel) weer een kopje koffie/thee, en hebben daar ook de mooie lapjes bepampeld. Het is toch wat he. En weten jullie wat het enge is van dit hele verhaal (Perry, schat, zit je?) ik heb niet 1 lapje gekocht! Nee, niet 1, en ook niet 1 tijdschrift. Ooh, op stofjes dieet? Welnee joh, ik zit nl te wachten op het quiltweekend over 2 weken oeps al 8 dagen, want Merel van hiero heeft dan jaren-30 stofjes bij zich, en daar krijg ik nou slappe knietjes van. En ik hoop dat ze haar mooie quiltgaren bij zich heeft, mmmm.

en hier een leerzaam filmpje die een mythe ontzenuwd.