Na bijna 6 uur geen internetverbinding gehad te hebben konden we weer opgelucht ademhalen toen -dankzij instructies van Ziggo- de boel weer draaide. Alleen Tim en Suzanne hebben het heugelijke moment niet meegekregen omdat ze al in bed lagen; Suus in diepe rust en Tim met een goed boek op de oren. Evelien dacht dat het niet doen van internet het werk van haar ouders was, om iedereen vanachter de pc te krijgen, niet dus.

Zag de reactie van Marijke op de babyquilt: veel knipwerk ja, maar niet lastig of moeilijk om te maken, juist heel leuk omdat je zo snel het resultaat hebt. Hier   zie je hem in het groot, wie weet maak ik er ook nog zo eentje voor Sanne als ze groter is, warm houden dus, deze kant van de familie ☺

Zopje was klierig vandaag en zat steeds Witje te pesten, achter een muurtje opwachten en dan aanvallen, zo zielig. En Witje, die zich schap moet zetten als-ie geaaid wordt, anders valt-ie om, dook steeds heel onderdanig in elkaar. Ik mopperde op Zopje -wat kan je anders doen-, vervelend jong dat-ie was, en daarna kwam hij bij mij op schoot en kwijlde al kopjesgevend mijn hele bril onder, als goedmakertje.

Ik heb Witje later even lekker gekroeld, en met een vochtige microvezeldoekje helemaal schoongemaakt, want verder dan z’n pootjes, achterwerk en snoet wassen komt-ie niet meer, hij valt gewoon om als hij zijn rug wilt wassen! pffff, wat is wijsheid, wanneer lijdt een kat door zijn ouderdomskwalen dusdanig veel dat laten inslapen het beste is voor hem? Hij loopt strammig maar kan de sprong naar de bank nog maken, eet en drinkt nog, maakt af en toe een klein ommetje van een paar minuten rond huis en door tuin en weet de weg terug nog te vinden. Maar bij teveel emoties/inspanning ligt-ie voor pampus. Misschien haalt-ie de lente nog, dat zou mooi zijn, lekker bakken op een tegel in de tuin en dat-ie zijn geschatte 20e verjaardag zal halen misschien; 20 kaarsjes uitblazen laten we dan maar aan Zopje over.