Dankzij de infra-rood, de jacuzzi-watermassages en rust afgewisseld met beweging en paracetamol, kan ik gelukkig toch naar het quiltweekend in Nieuwkerke (ligt tegen de Franse grens iets van de kust af), in de hal staan de meeste spullen al klaar; enkel een toilettas, zoete hapjes voor zaterdag en de potluck voor morgenavond komen er nog bij. De paraplubak met inhoud gaat dus niet mee, als het regent blijven we binnen.☺ In de garage staan 2 tuinstoelen klaar om in de auto gezet te worden, ik moet nog bekijken of ze op de achterbank of in de kofferbak kunnen. Mijn moeder is ook in verre gaande staat van opwinding, want ze mag ook weer lekker mee, ik pik ze op de heenweg op -allicht- en misschien dat we nog langs Harelbeke gaan, naar een quiltwinkel Patchwork studio die op de weg naar Nieuwkerke ligt. Ook het thuisfront juicht met mij mee, mede omdat ze de laatste 4 dagen groenvoer veel te gezond vinden. Ik hoef dus ook voor morgen niks in huis te halen voor het avondeten; "We verzinnen zelf wel wat", zei Suzanne, toen we door de supermarkt liepen.

En terwijl we het weekend vol zitten te kletsen, hoop ik mijn sticheries af te krijgen, zodat ik me daar bij thuiskomst op kan storten.   De kleine weefquilt heb ik niet meer af gekregen, hij ligt braaf op tafel te wachten op de bies, die klaar ligt om erop gestikt te worden, dat dan wel weer. Stof voor het biesje heb ik in quiltshop Leur gehaald, het is van dezelfde serie en ik had aan een FQ meer dan genoeg. Huilend nam Monique afscheid van de Gardener’s Journal, die ik zaterdag voor de show&tell nodig heb.

‘k wordt naar bed gestuurd, dat is lang geleden ☺