Het zit er weer op, het extra lange quiltweekend in het StayOkay hostel in Elst, midden in de bossen, maar het enige wat ik aan hout heb gezien waren de houtjes die ’s morgens tussen de oogleden zaten. Terwijl ik in een nabij gelegen B&B had genoten van een ongestoorde nachtrust op een topmatras, en dus uitgerust en fris om kwart over 7 de zaal binnen liep, droop de ellende en vermoeidheid bij de meesten uit de ogen. Ik durfde op het laatst niemand meer te vragen of ze lekker hadden geslapen, het leek haast op leedvermaak, rub it in. Er zijn gelukkig altijd een paar dames die overal kunnen slapen waar ze gaan liggen, al dan niet geholpen door een pilletje of oordopjes, en sommige dames komen ook echt niet om te slapen, en dat was hun op dag 4 ook wel aan te zien.

Het is niet voor niets dat deze locatie met de grond gelijk gemaakt gaat worden na het weekend van volgend jaar, riolering, sanitair, bedden, dak: stinkend, kapot, doorgezakt en lek; alles is aan vervanging toe.

Maar wat trekt 64 dames ieder jaar dan toch weer terug naar deze plek des onheils, als het niet om ongestoorde nachten en andere basale luxe te doen is? SM?  Gezelligheid natuurlijk, verwantschap, het weerzien van ‘oude’ quiltvriendinnen, het delen van dezelfde verslaving zonder nagewezen of onbegrepen te worden. Losse snaren of losse draadjes, wat maakt het uit, als je maar lol hebt; de een heeft het wat meer onder controle dan de ander, en dat maakt het zo leuk. Ik loop af en toe rond met het gevoel "Joh, het valt bij mij toch nog wel mee zeg.", maar dan komt Hilde met haar lezing vol tips over organiseren, sommige praktijkvoorbeelden komen me wel erg bekend voor, en ik kijk ook weer even lachend om me heen zoals ik hier nu zit. Teveel spul of te weinig kastruimte, wat kan weg en wat kan blijven? Volgend jaar gaat Tim w.s. ook het huis uit, dus waarom keuzes maken?

Zaterdag kwam er een man ons onderhouden (nee, geen Chippendale-type, if only…), en binnen 5 minuten kreeg hij een zaal met 64 dames stil; eerst met een show $ tell van zijn eigen quilts, en ’s middags met beamer en laptop toonde hij zijn programma. Hij liet op zijn computer zien hoe ook wij mbv zijn programma quilts kunnen ontwerpen, en het leuke is dat hij een gevoel van kleurgebruik heeft waar je koud van wordt, en dat hij nog kan naaien ook, hoewel dat laatste gelukkig ook voor de meeste mannen op gaat, maar dan anders. Hij doet het op de grond, ben blij dat dat hier niet hoeft, zo hard op de vloer.  Die Arnout, hij hield zich staande tussen de dames en zelfs toen de quiltpolitie langs kwam, bleef hij staande, wat ik knap vind voor zo’n verlegen ogende man.

Tijdens de show&tell heb ik wel foto’s gemaakt, maar omdat ik de dames achter mij niet wilde storen met een steeds hoog houdende digi, -terwijl anderen zich daar totaal niks van aantrokken en dus wel mooie foto’s hebben- zijn het vanuit zit positie genomen foto’s met fraai uitzicht op achterhoofden en handjes met digi’s. Maar op de website van Arnout kan je alles op je gemak terug zien klik hier , en nog scherp ook.

Elke avond hadden we een uurtje show&tell, waarvan hier een compilatie.

Mijn doel om 2 quilttops af te krijgen is geslaagd, de borders moet ik wel nog maken, eerst een witte effen border en daar omheen een spinning wheel border.  Dus ja, ik zat de godganse dag achter de naaimachine, flesjes water bij de hand en op z’n tijd een kopje koffie met af en toe wat lekkers er bij, het was een beproeving. Toen ik vanmorgen op de weegschaal stond hield ik rekening met een behoorlijke toename, maar he, slechts 1 ons er bij? Snappen doe ik het niet, maar ik ben er wel blij mee. Heb ik toch iets goed gedaan.

Het was zo gezellig, overal gelach, lekker gekletst, lekker gesnoept en veel mogen bewonderen. Er waren veel Guute groupies aanwezig, zodat er zelfs een antieke-quilt showtje was, oei die van the big boss is wel heel mooi!  Ze was jarig op zondag, wat natuurlijk niet onopgemerkt voorbij is gegaan, alsof er nog niet genoeg te snoepen was trakteerde ze op overheerlijke Belgische (what else?) chocolaatjes. Het was een vruchtbare quiltweekend,  ik heb zelfs nog iemand iets kunnen leren, n.l. een paspel-zak techniek om een handgreep opening in een naaimachinehoes te maken. Moet zeggen dat het ook een hele slimme meid was, en netjes werken dat ze kan! Sabine, hier kan je het nogmaals nakijken.

en dan kom ik thuis en zie in de zon deze toverhazelaar nog in bloei, snel een foto gemaakt en van het opbergkastje in het schuurtje, zelf opgehangen de ochtend voor vertrek naar Elst.