Het was vrijdagmiddag en -avond een vruchtbare quiltdag; de quilt is bijna helemaal doorgequilt! Kijk,  hier zie je enkele delen, ik begon rond de middag en stopte om half 11 ’s avonds en voelde mijn schouders en nek wel een beetje branden. En ik heb toch echt wel regelmatig pauzes genomen, maar mijn bureaustoel zakte steeds een beetje naar beneden; normaal blijft hij mooi in de hoogste stand staan, maar nu niet en dus zat ik met mijn armen iets te hoog. Maar dat ter zijde. Ik heb rond en in de stitcheries met een off-white Valdani gestikt, ik denk dat ik nog een beetje echoquilten doe op de grote lege plekken, zoals bij de resting ladies en de flowershow (de 3 dames). Maar over het geheel genomen ben ik zeer tevreden.

Over de gekleurde blokjes heb ik een fladder/krul patroon gedaan, alsof ik een vlindertje was die over de quilt fladderde, ging lekker snel ook. Mijn klos King Tutt 916 (pastel geel, roze, blauw) is bijna op, maar ik weet niet of ik hiermee ook de buitenste rand ga doorquilten. Misschien meer in bordeaux-kleurig garen wat doen.

Ik bleef gelijk al met de tackertjes haken in de openingen van de steekplaat en in de schroefgaatjes rechts van de steekplaat , en heb toen het advies van Merel van quiltshop de Birdblocks van harte genomen; een stukje paternoplaat er overheen geplakt en geen centje pijn daarna, natuurlijk wel een gaatje voor de naald er in gemaakt ☺

Zulke hartverscheurende verhalen van Down Under, ik kan mijn ogen niet droog houden bij het zien en horen van alle ellende, verdriet en wanhoop; Jenny Bowker , een Australische quiltster die nu in Cairo woont doet een oproep op haar weblog.