Waar er 1 is zijn er vast meer, maar de ene die ik ontdekte zaterdag, was genoeg om mijn afkickverschijnselen te onderdrukken. Hoe ik zo in Volendam terecht kwam gisteren? Jahaaa, dat had ik niet van te voren verteld, en niet zonder reden. We hadden een uitje van mijn lief z’n werk naar Hoorn, waar ik in Hoorn uitstappend al klaar stond met het adres van Liselotje op mijn iPhone, maar helaas liepen we in 1 streep naar de haven, waar een mannenkoor ons stond op te wachten,

en waar we na het eten van een paar zalige hollandse nieuwe aan boord mochten stappen, en niet zomaar op een boot, nee, een piratenschip! Geregeld bij dit bedrijf

Met hoge masten, zeilen en muziek, waaghalzen die net zo snel naar beneden geroepen werden als dat ze naar boven waren geklommen

rechts is het sikje van de matroos. Het weer was perfect, ik zat met factor 50 op mijn gezichten de schaduw, en nog ben ik verbrand! Even dacht ik een moordschip te zien, killing kids meende ik te lezen, even later leek het failing kids, maar gelukkig voor de kindjes bleek het om sailing kids te gaan.

met de hele middag een Italiaanse entertainer Angelo Indaco op accordeon en later op keyboard (zeer de moeite waard, humoristisch en veelzijdig)

na de rondleiding door Volendam (op de Japans manier Volendam zien in 1 uur), omdat we halverwege vast kwamen te zitten op een zandbank oid, en we zo’n uur te laat aankwamen op de kade, alwaar deze heren ons op stonden te wachten:

links Jos van de organisatie Fijnevent die al jaren voor het bedrijf uitstapjes tot in de puntjes verzorgt, naast hem staat een bekende Volendammer, de zanger van BZN

(Wie? zei dochterlief bij thuiskomst), Nick en Simon waren natuurlijk veel interessanter geweest voor haar. Bij het op de pier stappen schudden we de heren de hand, en prompt zei ik meneer Smit tegen meneer Keijser, (zeg maar Jan), die er wel om kon lachen. Zijn neef, meneer Smit (toch, of is het Veerman?), stond naast hem, hij zou de rondleiding geven, en Jan liep lekker mee. In draf schoten we overal langs en door, indrukwekkend, pittoresk en uitermate toeristisch.
Na de tour kwamen we terug aan boord en mochten we ons verkleden beneden in onze slaapkamers; best ingewikkeld, zo’n Volendams kostuum aantrekken, broeken en topjes die achterste voren aan zaten haha.

Na het avondeten kwam deze vriendelijke man weer, wat een stem!

en zo vrolijk, hij zong dit liedje, en zoals jullie snappen is dit niet door mij opgenomen 😉
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=nR3tYDSXr2k]
er werd gedanst en gehost, de polonaise kon niet uitblijven, toemaar.

Helemaal gesloopt rolden we na middernacht in bed, om 9 uur fris en fruitig aan het ontbijt te zitten, terwijl de boot al onderweg was naar Amsterdam. Het weer was totaal omgeslagen, kil en nat, wat hadden we het zaterdag toch maar getroffen zeg!

In Amsterdam deden we de koffers in de bus en het scheepvaartmuseum aan, om daarna al lunchend met dezelfde bus als waar ook onze koffers in zaten naar huis te rijden, wat een dag.

Ben ik wat vergeten?

Oh ja, de quilt in Volendam, pfff, nou, terwijl de mannen zich allemaal stonden te vergapen aan bouwwerken en gestutte gevels

zag ik iets door een geparkeerde autoruit heen naar me zwaaien
 hij lag er zo te zien aan de verschoten kleuren al heel lang, awh.

En omdat het toch ook met huizenbouw te maken had, mocht ik blijven, bij de groep, anders hadden ze me vast verkocht, om omgeruild voor een bosje paling, wie weet, want met zo’n smile vang ik vast veel.