9 uur en Perry, Suzanne en ik lopen samen met nog 4 man plus Nordic Walken trainer  in het bos; het is nog wel fris (7ºC) maar het zonnetje schijnt, er staat een lichte bries en het ruikt zalig! Allemaal vitamientjes voor het hoofd en als de trainer ons niet teveel aanwijzingen geeft zou het heel ontspannend zijn geweest voor de geest; maar we moeten na denken over hoe hoog welke arm naar welke kant op moet zwaaien, en daarbij oppassen dat je niemands oog uitsteekt met de stok, dat het juist heel inspannend wordt.

Ik ga af en toe de fout in (rechterbeen plus rechterarm naar voren tijdens het lopen) maar zie dat er gelukkig nog meer met coördinatieproblemen rondlopen. Na een tijdje gaat het zonder nadenken en wordt het weer ontspanning,  bij Suzanne even teveel ontspanning wanneer ze struikelt over haar stok en erbij gaat liggen. Ai, pijnlijke pols, gekneusd ws, en de trainer -die ook Mensendieck-therapeute is- geeft gelijk een massage nadat ze eerst gekeken heeft of er niks gebroken is. Tranen gedroogd, stokken weer vast en lopen maar weer; eerst nog wat voorzichtig en rustig aan, maar na een tijdje kwekt ze weer honderd-uit.   We genieten van de mooie natuur, al die zonnestralen die door de bomen heen schijnen en links en rechts al rijpe bramen klaar voor de pluk. Helaas staan ze onder kniehoogte (dus plashoogte voor vossen en honden) en zijn ze niet voor het mondje. Grrr.

11 uur en we zijn weer thuis, Suzanne valt gelijk aan op de cappuccino, een dubbele waar ze gek op is sinds we zo’n enorme grote kop en schotel hebben van Blond Amsterdam. De kom gaat zo vol dat ze hem met 2 handen moet vasthouden, en met een zere pols -die gelukkig niet dik of blauw is- gaat dat wat onhandig.

Volgende keer laat de NW-trainer ons verschillende stokken uitproberen, en ik hoop dan gelijk een paar te vinden die me bevalt, zodat ik voor mezelf een paar kan kopen; in de eerste week van Oktober ga ik naar een quiltweekend tussen de bossen in Belgie en dan hoop ik daar ook elke morgen even een stokje te kunnen prikken om de calorieën van het lekkere eten er weer af te krijgen.