De schoonmaakman was vanmorgen binnen een kwartier klaar met zijn rondje door het huis, dinsdagochtend komen ze met 4 man (eentje voor de ramen) en werken ze van boven naar beneden en volgens hem zijn ze met 4 tot 5 uur werken klaar. Alles wordt afgestoft, afgenomen, cementsluier wordt weggehaald, vloeren worden schoongeboend (met zo’n machine die als je hem niet goed vast houdt binnen 3 tellen de hele kamer door schiet, je armen in 1 moeite door hiermee uit de kom trekkend) Daar kan ik met mijn dweil niet tegenop.   De hal en woonkamer hoeven ze niet te doen, daar komen morgen 2 ventjes voor. De sanitairboys zouden morgen ook komen om nog wat af te werken, en anders komen ze maandag, samen met de timmerman, de leverancier van de bureaus en de tapijtman die de laatste plintjes nog moet vastzetten. Dat wordt een drukke dag!

Een bezoekje aan de pedicure weer om 3 uur, mijn grote-teen-nagel blijkt toch een tunnelnagel te zijn die zich niet door een papiertje en kunstig knipwerk recht laat groeien, en nadat de pedicure het ontstoken nagelbed -want ingegroeide nagel- weer had ontlast, kreeg ik de tel.nr van de ‘podopeed’ en die vrouw kan het beter behandelen mbv een beugeltje die op de nagel gezet gaat worden. Toen ik klaar was reed ik gelijk door naar ons nieuwe huis, even kijken hoe ver de sanitairboys waren gekomen; ik hoopte dat ze klaar waren, maar helaas. De wastafels, kranen en douches zien er mooi uit, ik was alweer bijna helemaal vergeten wat we hadden uitgezocht.

Toen ik vanmiddag 5 uur naar huis reed besefte ik me dat met al dat karton buiten bij de voordeur en de storm die vannacht over Nederland gaat razen het daar morgen wel eens heel anders uit kan zien. Maar ik liep toen al bijna op mijn wenkbrauwen en er moest ook nog eten op tafel komen, en dus besloot ik me er niet druk om te maken. Morgen me daar druk om maken kan altijd nog.

Nog 6 nachtjes slapen. Kijk en luister maar naar dit filmpje als je even tot rust wil komen naar mijn verhaal.