Vanmorgen zijn we naar ons nieuwe huis gereden om de kasten en bedden op hun plek te schuiven, ook de kantoormeubels van Perry zijn kamer staan nu op hun plek, het ziet er al heel anders uit nu.

We zijn vanmiddag ‘even’ naar Ikea gereden met 2 auto’s en alledrie de kids om boekenkasten voor hun kamers te halen en HOERA ik heb een mooie kast voor op mijn naaikamer gevonden. Het was er zo druk, ik dacht even dat ik gek werd, niet normaal zeg. En dan hoor ik voor me een man tegen zijn vrouw zeggen: "gezellig he?" en niets in zijn stem vertelde me dat hij het cynisch bedoelde. Niet normaal zo druk was het, het was gewoon filevorming binnen.
Om de haverklap werd omgeroepen dat er kinderen hun ouders kwijt waren, auto’s verkeerd geparkeerd stonden en een vrouw die haar man kwijt was LOL.
Die man was hem volgens Tim gepeerd, zat vast in het restaurant aan de koffie te genieten van de rust en zou net doen of hij de speaker niet had gehoord. :-))

Tim liep zich stierlijk te vervelen en stond bij het magazijn bij een volgeladen karretje van ons te posten terwijl Evelien en Perry de rest van Billy aan het opladen waren, waarbij Suzanne hun karretje vast hield. Dat was het enige wat ze mocht doen, ze had net laten zien dat ze de kunst van
het in de weg lopen goed verstond en had al 2 keer een pak tegen haar schenen aan gekregen; dit was Eveliens subtiele manier van te zeggen "ga eens op zij joh."
Ik stond er bij om op het papier te kijken in welke rij uit welke vak ze nu moesten pakken en zag naast me een jonge vrouw helemaal wanhopig worden. Ze probeerde met 1 hand haar dochtertje bij d’r te houden en met d’r andere hand een zware plank uit het schap te pakken terwijl haar schoudertas de
hele tijd van d’r schouder af schoot. En daar stond Tim, een tiental meter verderop de plafondplaten te tellen, dus kreeg Suus mijn papier en heb ik Tim afgelost met de opdracht even die vrouw te gaan helpen voordat ze een mentale breakdown zou krijgen. En verdomd, Tim stapte er op af, vroeg of hij
haar kon helpen en er kwam een dankbare lach op haar gezicht. Ze moest ook een hele kast hebben en Tim pakte op haar aanwijzingen pak na pak uit stellingen naast elkaar, en het karretje was hoog opgeladen toen hij stopte met helpen. Perry was ondertussen ook klaar en keek verbaasd maar ook trots naar onze grote zoon die zonder morren druk aan de slag was bij een
wildvreemde.

Terwijl Perry met de familie bij de kassa stond te wachten ben ik even naar de koekjeswinkel van Ikea gegaan, om havermouthkoekjes te kopen, en toen ik hoorde hoe lyrisch 2 vrouwen spraken over de chocolade-havermoutjkoekjes -die er naast lagen- kon ik het niet laten om daar ook een doos van te nemen. En ik kan niet anders zeggen dan dat ze inderdaad superlekker zijn! Een vrouw voor me bij de kassa stond met een grote zak diepvriesgehaktballen die volgens haar ook zo lekker waren. Hmm, misschien voor de volgende keer.

Momenteel zijn Evelien en Perry in ons nieuwe huis bezig kasten in elkaar aan het zetten. Die 2 samen dat is zo’n team, die doen een boekenkast in een half uur, zo had Evelien geklokt toen ze een jaar geleden met d’r vader kasten in elkaar had gezet. Ik ga Suzanne nu even helpen met het grootste
deel van haar kast leeg te ruimen en ga morgen verder met mijn naaikamer, ik ontdekte ‘een schat’ aan zooi op de bovenste planken van mijn wandkast. Even kijken of het spul is dat ik wil bewaren, dan kan het alvast in een doos.
Nog 4 nachtjes slapen en dan komen de verhuismannen!