niet helemaal gelukt

Vanmorgen vloog er een vogeltje met een klap tegen het raam aan, en hij bleef zo versuft voor zich uit zitten kijken, dat ik er medelijden mee kreeg. Ik had nog houtwol over van een wijnverpakking, en stopte dit in een vogelhuisje, en nadat ik het arme beestje eerst wat had opgewarmd in mijn handen, zette ik hem er in. Hij bleef zo mooi rechtop zitten, eerst nog in shock, maar toen ik na 10 minuten weer ging kijken, keek hij me verschrikt aan, zo van: "what the f…?". En 5 minuten daarna was hij weggevlogen, hopelijk heeft hij er niks anders aan over gehouden dan een verward uitziend kapsel. Kunnen vogeltjes ook doodgaan aan een subarachnoïdale bloeding?

This little bird had hid his head against the window so hard, he was in shock before I picked him up;  I put him in this birdhouse to get some rest without freezing his tiny ass off. After 15 minutes he was gone, and now I hope he didn’t die of a subarachnoid hemorrhage. Our cats were inside; Zopje was asleep and Zipje was feeling young again, playing with his ball and a pink mouse.

Change of plans (no finished top) due to heavy snowfall and slippery road on my way to the new streetdance-location with Suzanne (13) and her friend. Before the dance school changed location, they could happily go on their own by bike, that was a save trip, but this new location is in the centre near the trainstation, and even adults don’t like to be there at night. It took me so long to get there, and the thought of doing this ride 3 more times tonight didn’t make me happy. I was glad we made it in one piece, car and all, and I stayed at the danceschool till it was finished, almost 2 hours of quilting time gone. But tomorrow this top will be finished! Only the row in the middle is stitched together, and the 3 big blocks on the left of that row. I do like the colours! The floortiles measure 40x 40 cm.

Mijn plan om de top af te krijgen vanavond is niet gelukt, de blokken zijn wel allemaal klaar, maar ik was de streetdanceles van Suzanne vergeten. Vanaf vandaag is het op een andere locatie, en omdat deze dansschool in het centrum op steenworp afstand van het station ligt, mag ze er niet samen met haar vriendin op de fiets naar toe. Met al die gladdigheid en een heftige sneeuwbui kostte het heen rijden een kwartier, ik was blij dat ik geen rode streepjes had achter gelaten op andere auto’s; en toen we de straat in glibberde en ik de auto tot stilstand had gekregen zonder de minicooper van de docent nog kleiner te hebben gemaakt dan-ie al was, besloot ik daar binnen te wachten tot de les klaar was, zodat ik deze rit niet nog 3 keer moest maken. En daar gaan dus bijna 2 uur van niet kunnen werken aan de quilt inzitten. Maar veiligheid boven alles. Morgen komt de top wel af hoor, mooie warme kleuren he. De middelste rij zit wel aan elkaar vast, en van de rij links daarvan heb ik de 3 grote blokken ook vast gestikt.

0 gedachten over “niet helemaal gelukt

  1. Merel

    Wát voor ’n bloeding? Misschien toch minder goed/vaak de ramen lappen? Enneh, lesje voor de volgende keer áltijd een handwerkje bij je hebben! (of zelfs een reserve handwerkje in de auto hebben liggen, voor je weet maar nooit, LOL) Goed 2010 en groetjes, Merel

  2. Margeeth

    Wij hadden vroeger thuis hele grote lellen van ramen en daar zaten dan van die nep vogels tegenaan geplakt. Er is nooit een vogel tegen aan gevlogen.
    Leuke variatie van de aussi trouwens.

  3. Laura

    Hoi je nieuwe quilt wordt weer supermooi.
    Volgens mij is het een vinkje die versuft zit te zijn in het huisje. Had hij wit met donkere en blauwe streepjes aan de zijkant? Ja? dan is het echt een vink.
    Groetjes, Laura

  4. miranda sol

    Ook weer zo een plaatje aan het worden. Ooit heb ook eens zo een vogeltje gered. Dierensrts gebeld en mij werd het advies gegeven 5 minuten in een schoenedoos bij de verwarming zetten en daarna ermee naar buiten en blazen in het snuitje. En wat denkje, schudde zijn veertjes weer op zijn plek en weg was tie….Groetjes uit Virginia