niet echt

Moe en een beetje dizzy laat ik me in mijn stoel zakken en doe mijn ogen dicht, diepe zucht, want voor Zopje is dit het signaal om lekker op mijn schoot te gaan zitten; eerst geeft hij mijn bovenbenen en buik een uitgebreide massage en dan gaat-ie liggen met staart en kont omhoog richting gezicht ("ruik eens hoe lekker ik ruik"), en met uitgeslagen nagels in mijn benen alsof hij elk moment een aardbeving verwacht. Ik laat hem maar, en soezel weg, 15 overhemden zijn weggestreken, de keuken is aan kant en ik ben leeg; letterlijk en figuurlijk want  ik ben al bijna 3 weken ongesteld dankzij een nieuwe hormoonpil, hoera. En ik vloei niet een beetje, nee, alsof ik net ben bevallen, zo vloeit en voelt  het. Slagerij van Kampen, maar dan in het slipje.

En net als ik lekker wegsoezel knalt de voordeur met een klap dicht en manlief -thuis gekomen voor de lunch- komt de kamer binnen lopen met een opgewekte (maar verkeerd ingeschatte) groet: "Ha lekker geil ding, kleed je maar even uit!". Ik loer tussen mijn wimperharen hem aan, ik, geil? Bleeeh, niet echt.

0 gedachten over “niet echt