Vanmiddag was de mini-kerstbee, en ik had weer eens niet goed zitten opletten; ik dacht dat we allemaal voor iedereen een cadeautje moesten maken, dus had ik 4 afvalzakjes gemaakt (ook een voor mezelf, want ik vond ze zo goed gelukt en mooi),
maar toen bleek dus dat we maar voor 1 persoon iets moesten maken. Volgende keer beter opletten.
We vierden de bee deze keer in Intratuin in Halsteren, Angela is de 17e jarig en ze wilde ons op iets lekkers trakteren. het was een gezellige middag, gevolgd door een gezellige avond.
Maar niet alles is rozengeur en maneschijn, mijn vader is vandaag opgenomen met een dreigend infarct. Gelukkig dotteren ze tegenwoordig ipv afwachten of het een klein of groot infarct wordt, en blijft de schade beperkt. Het gaat nu goed met hem, ik sprak net voor middernacht 2 oud-collega's van mij van de IC van 21 jaar geleden; zo raar is dat, het voelde even of ik ook nog in 't ziekenhuis werkte, zo vertrouwd voelde het aan, en ik weet ook dat mijn vader zich geen betere mensen aan zijn bed kan wensen dan hij nu heeft, en dat slaapt lekker. Mijn vader klonk ook heel rustig en optimistisch, hij dacht eerst dat hij morgen gewoon naar huis kon.
Haa, ik weet nog toen MT en ik nachtdienst hadden (of heb ik dit verhaal al eens verteld?), we hadden een hectisch begin van de nacht waarbij het bloed bij een patiënt er net zo snel weer uitgespuugd als dat het er in gepompt werd, en na een paar uur werd deze met spoed naar een ander ziekenhuis gebracht, een kamer achterlatend -zo vol bloed overal-het leek wel een slachthuis. na opruimen schoven we achter de desk, koffie ingeschonken en voeten op de krukken, en toen zei MT: "En nou, Music!", en ze duwde de 'aan'knop van de radio omhoog. Iemand had de volumeknop wagenwijd open gezet, en de herrie was zo enorm, dat MT de radio oppakte en door het raam wilde gooien. Gelukkig schoot de stekker uit het stopcontact en was het weer stil, maar de adrenaline stroomde weer als nooit tevoren. Oh what a night. Nou, en zij zorgt nu voor mijn vader. Haar collega is T, gortdroog gevoel voor humor, en ik heb hem nooit in de stress gezien, zo de koelbloedig.
Ik duim voor je pap!
Ik hoop voor je vader dat hij snel hersteld en dat de “schade” meevalt.
Ik hoop dat het allemaal meevalt met je vader en dat hij snel weer naar huis mag. Fijn dat hij in goede handen is. Sterkte.
Hihii ik zie het al helemaal voor me, in de stilte van het ziekenhuis ineens een radio keihard aan hihi
Maar het is minder mooi wat je vader is overkomen, ik hoop dat de schade beperkt is gebleven en dat hij snel opknapt!
Ik wens je vader, en jullie natuurlijk, veel sterkte. En ik hoop dat hij gauw weer naar huis mag.
Het spijt me te horen dat je vader in het ziekenhuis ligt. Hoop en bidt dat alles goed gaat.
Hartelijke groeten,
ada
Sterkte met je vader. Leuke kadootjes heb je gemaakt, het stofje is erg leuk.
Heel veel sterkte en beterschap voor je vader. Ook sterkte voor je moeder gewenst.
Je afvalzakje is mooi.
Wat een geluk dat ze er zoooooooo op tijd bij zijn hé ! Ik duim voor je paps . Hoe ist met je mams ? Kan ze de stress wat verwerken ? Geef haar maar nen dikke steunknuffel van mij hoor .Goed voor jou dat je weet dat hij in goede handen is !
Je quiltvriendinnen zijn grote gelukzakken dat jij niet goed luisterde :o) wat een mooie speldekussen-afvaltasje hebben die nu zeg .
Sterkte met je Vader, ook voor je Moeder een paar nare dagen denk ik.
Ik hoop voor jullie dat alles weer op z’n pootjes terecht komt en dat je weer een vrolijke gezamenlijke Kerst kan vieren.
liefs en groetjes, AdrieJ.