Lekker wokken

Photobucket

Photobucket

Het was vandaag zo lekker buiten, dat ik het zonde vond om binnen te zitten, ook al riep mijn Spinning Wheels quilt om een piping. Eerst een serie foto's gemaakt in de tuin van de open barstende (bloem en blad) knopjes, het licht was zo mooi. En toen hup de stokken in de handen, de stappenteller in mijn trainingsbroekband gestoken, de dappere stappers aan Photobucket en met bodywarmer over mijn lange mouwen T-shirt aan dook ik het bos in achter ons huis. Heerlijk, het rook zo lekker naar de lente, en de honden, grote mensen en kleine kinderen in het bos straalden ook deze vrolijke verwachting uit, "nog even en het badje kan weer opgezet worden", zag je de kids denken. Het was uitkijken waar je liep, op de kruispunten waren de paden tot modderbaden omgebouwd door de ploegende hoeven van de paarden in combinatie met de flinke regenbuien van afgelopen dagen/nachten. Het was ook uitkijken voor de takken die onder het bladerdek verstopt lagen, je zou voor veel minder op je plaat gaan, om het op z'n Timmies te zeggen. Na een kwartier stevig doorlopen -toen het eerste zweet al begon uit te breken- bedacht ik me dat ik vergeten was mijn sport-bh aan te trekken; de meisjes hadden met dit tempo net iets teveel bewegingsvrijheid. Ah ja, kan gebeuren, gelukkig hield de ruim zittende bodywarmer het gewieg een beetje uit het zicht van de tegenliggers. Toen ik een bejaard stel met hun kleindochter zagen lopen tussen de struiken, -"opa mocht nooit meer de weg wijzen, want ze waren nu echt verdwaald", kwebbelde het kind- kon ik het niet nalaten om ze te waarschuwen voor 'de teek'. De mevrouw pareerde dat de teek nog niet boven de grond was, maar helaas moest ik haar verbeteren, zo had Zopje me hier gisteren al op gewezen, toen ik er eentje ontdekte achter zijn oor, een jonkie, maar toch.

Photobucket

Met een hoofd als een boei thuisgekomen, constateerde ik tevreden dat ik na 50 minuten bijna 6 km had gelopen, en toen ik afgekoeld en gedoucht was, ben ik aan de piping begonnen van de spinning wheels quilt, het ziet er al mooi uit! Kijk, hier zie je de lapjes die ik van Miranda kreeg, gisteren, gescoord in Vijfhuizen.Photobucket Lief he, om de restjes Aunt Grace stofjes als een log cabin in te verwerken, hoewel ik er ook andere restjes in kan stoppen natuurlijk, restjes genoeg.Photobucket

Morgen even afwachten hoe mijn ex-tennisarm het doet na deze inspanning, want het lopen smaakte naar meer.

0 gedachten over “Lekker wokken

  1. Ada

    Leuke foto’s en zo hoor. Maar waar slaat dat ‘wokken’ in de titel nou op?
    Heb onlangs al een tekending gekocht, ingeval een logerende hond er een mee brengt uit het bos. Hoop het niet nodig te hebben.
    Groeten, Ada

  2. Els

    Knap hoor dat lopen van je!! Ik zit tegenwoordig op de fiets, 8km in een half uurtje de hond vergezeld me dan.. Heerlijk om zo buiten bezig te zijn, wetende dat er thuis een gezellige quilt op je ligt te wachten:)

  3. Shirley

    Haha, dat ‘lekker wokken’ slaat natuurlijk op Nordic Walken, op z’n Brabants spreek je dat uit als Nordik Wokkuh, ik denk tenminste dat dat Brabants is :p en ik heb het dan gewoon over wokken.

  4. Merel

    Ik snapte ‘m hoor, als niet Brabantse. Maar ik ben ook goed in verbasteren 😉

    Geniet maar lekker van het mooie licht! (en het heerlijke feit dat je een bos achter je huis hebt! Nu heb ik natuurlijk wel het Vliegenbos, maar dat mag geen naam hebben, het is eigenlijk meer een park(-je))

    Het roze streepje ertussen is heel lief!

    Groetjes, Merel