Met schone vitrages en schone ramen aan de binnenkant van onze slaapkamer was het geen gezicht zo met die vieze ramen aan de buitenkant. Eens in de zoveel maanden dook ik altijd door het raam het platte dakje op om de ramen te lappen, maar dat is al heel lang geleden. Minstens 2 jaar denk ik. Maar Suzanne had er wel zin in om dit te doen, en met het keukentrapje op het platte dak kon ze er zo op vanuit het raam; met laarsen aan, want na al die regen van de afgelopen dagen stond er een onbehoorlijke laag water op. Eerst mocht ze met de tuinslang al het zand, stof en spinrag wegspuiten, ze genoot, terwijl ik erbij bleef om op te letten dat ze een heel eind van de rand weg bleef, mocht ze dan van enthousiasme of schrik achteruit springen dan zou ze er niet af vallen. Niet aan denken!

Daarna is ze met emmer sop en spons en trekker op steel aan de slag gegaan, ze heeft het keurig gedaan, voor herhaling vatbaar en dat vond ze zelf ook!

Ze trok eerst een gek gezicht toen ik een foto nam, maar toen zei ze "Ojee, deze ga je natuurlijk op je weblog zetten zeker?" en toen keek ze weer normaal. Het gekke bekke-gezicht mag ik niet laten zien, moest ik beloven.

Eigenlijk had ik nu op fitness van H&B (Herstel & Balans) moeten zitten, zwoegend op fiets of loopband, maar Evelien is ziek thuisgebleven. Ze ligt op bed, flinke hoofdpijn en buikpijn, koort en overgeven, en dan kan ik niet de deur uitgaan, stel dat ze me nodig heeft. Ze heeft gelukkig nog elke keer de wc gehaald als ze moest spugen, maar je gokt het er niet op, ze heeft een grote bak naast haar bed staan voor het geval. Ooh wat ben ik nu blij dat ze een laag bed weer heeft!

Tussen de bedrijven door ben ik lekker aan het naaien, beetje herstelwerk en ook wat voor mezelf, spelen met lapjes 🙂 Lekker makkelijk met de strijkplank aan de rechterkant van me tijdens het naaien, ideaal. 

Als Tim thuis is ga ik even snel stemmen, Eveliens fiets wegbrengen (ketting loopt ergens langs wat een herrrie maakt en ook zwaar trapt) en gelijk Suzanne’s fiets ophalen.                                                                                                            ‘k Heb het er maar druk mee, en dat voor mijn laatste grijze pilletjesdag; ik vind dat ik me er deze maand kranig door heb geslagen! Wel iets meer down de laatste tijd, maar dat komt ook omdat er een vrouw (even oud als mij) van H&B weer terug in het ziekenhuis is geweest met flinke uitzaaiingen en sinds 2 weken alweer aan de chemo zit. Zoiets hakt er mentaal flink in vind ik; aan de ene kant is het heel fijn met lotgenoten bezig te zijn, veel dingen zijn bij een ieder herkenbaar. Maar aan de andere kant kom je er ook niet los van, voor zover dit mogelijk is. Zolang het goed gaat met iedereeen kan je je er echt aan optrekken, maar zodra er iemand zwaar in de dip zit moet ik alle zeilen bijzetten om niet mee te dippen. Gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer en is zeker afhankelijk van de kleur van m’n pilletjes.                                                    Ik zal me maar zoveel mogelijk bezig houden met leuke dingen, afleiding zoeken. En ja, duimen dat Evelien me niet aansteekt met de griep, de 16e heb ik een uitje met een heleboel vrouwen, een lang weekend lang alleen maar quilten en kletsen over quilten, heerlijk.