't Is 2 uur, ik zit even achter de pc inspiratie op te doen voor het quiltwerk van de pietenquilt, als de telefoon gaat; Miranda aan de lijn, of ik zin heb om mee te gaan naar het stoffenspektakel, hier op de nieuwe markt. Euj, dat hoef je me maar zachtjes te vragen, en een kwartier later lopen we in de miezerregen van kraam naar kraam, al aaiend en mekaar attenderen op bepaalde stoffen en kantjes en bandjes. En toen kwamen we deze tegen,

De kleuren zijn warmer in het echt. Miranda had ze als eerste in het vizier, en ik dacht dat het wolletjes waren, want daar heeft ze toch zo'n gebrek aan. Maar toen ze klaar was, en ik van dichterbij een 'wolletje' aaide, zag ik pas dat het flannelletjes waren. En voor maar 5 euro per meter van zo'n mooie kwaliteit, daar kon ik geen nee tegen zeggen, en de verkoper lachte het hardst. Ze passen heel mooi bij de andere flanellen thuis, nu heb ik meer dan genoeg voor een grote ragtime, misschien wel 2!

Krak zij het draadje steeds tijdens het quilten met de machine, snotjandorie, en van alle truukjes uit de doos, bleek deze toch wel heel goed te werken: het draad rolt recht van de klos af, draait zonder weerstand en geeft hierdoor geen rek. Verder bleek het spoeltje ver leeg, en dit zorgde ervoor dat de machine steken oversloeg, nieuw vol spoeltje en weg was dit probleem. Het stikken over de op de stof gedrukte metallic sterren zorgde voor teveel weerstand, dus moest ik er maar omheen stikken. De oogjes liggen er los op, vinden jullie er van, of toch maar kleine knoopjes?

En Zopje was zo ballorig vanmiddag, blij dat Evelien thuis was viel hij haar pantoffels aan

Arme Evelien. Krak zei haar teen, toen ze deze ongenadig hard tegen de tafelpoot aan stootte tijdens het stofzuigen begin van de week; dikke bloedblaar en veel pijn, en omdat ze dicht op het vuur zit, liet ze het even professioneel nakijken op werk, en jawel gebroken, dus even getaped tegen buurman aan en verder niks aan te doen. Zo moeder zo dochter: jaren geleden, in alle haast om op tijd op een trouwerij te zijn, snel verkleden en te krappe bocht gemaakt en BAM tegen de poot van de hometrainer aangeknald. Veel gezeten die dag.

Op weg naar huis gaf Miranda me een Mexicaans recept door, wat je moest eten met van die nacho chips. Nu maak ik met dit geklieder niet iedereen blij, dus heb ik het een beetje aangepast. Wel de kipfilet, kidneybeans met chilisaus, paprika's, uien en knoflook gebakken, maar toen heb ik wraps genomen. Precies in het midden tegen de vouwnaad een flinke opscheplepel van het baksel er op gelegd, hier overheen gebroken stukjes nacho's en een beetje kaas, en toen de wrap dubbel geklapt, goed aangedrukt en in de grillpan, ongeveer 'n minuutje elke kant bakken. Smullen! Vooral de knoflooksaus erbij gaf een hele lekkere smaak er aan, de sla en komkommer lagen vergeten in de koelkast, nou ja, dat is voor broodjes gezond op zaterdag.