kijk mij eens

De foto moest een paar keer genomen worden eer ik er een beetje toonbaar op stond; ogen dicht, mond te wijd open, te dicht ingezoomd waardoor de quilt niet geheel te zien was, dan wel weer goed de quilt te zien, maar zo’n idiote grijns alsof ik aan een jointje hing, Suzanne had er de grootste lol in. ‘k Heb 2 hele blokjes gemaakt vanmiddag, en zo zie je de top groeien. De blokjes zet ik steeds met de machine aan de rest vast, kost heel veel speld-werk en vanmiddag ook wat uithaalwerk, het moet natuurlijk wel netjes zitten he. Wat ik zo leuk vind is het optisch bedrog, de 4 gekleurde vierkantjes van de rechtse 2 rijen zijn precies even groot, maar die met zwart gekaderd zijn, lijken groter dan die met wit gekaderd.

Here I am, showing the lensblocks so far, it took Suzanne a lot of photoshooting and laughing, before she got us looking good in the picture; eyes closed, mouth open, no quilt in shight or a stupid grin on my face, taken a good picture of me is easier said than done. I finished 2 blocks today, slow progress, but I’m getting there. I like the optical illusion, the 4 coloured centres of the right 2 rows are all exactly of the same size, but the ones with black frames look bigger than the ones with white framework.

0 gedachten over “kijk mij eens

  1. Erna Peekel

    Bij mij moeten foto’s ook altijd een paar keer over voor ik ze goed keur. Maar in dat probleem herkennen zich velen volgens mij. Je lensquilt wordt al heel mooi. Fijn weekend.