Naast de roofdieren heb ik nog een eigen leven;Als huismanager van 3 kids, 1 man en 3 katten, grote tuin en groot huis en privé-chauffeur voor het gezin maak ik royaal tijd voor mijn grootste hobby: het maken van quilts. je kan geen ruimte binnenstappen in huis of je ziet er wel eentje liggen of hangen. De kinderen hebben elk al een quilt op bed, mijn doel is dat ze een zomerquilt en een winterquilt krijgen. Enig werk. Ik doe het meeste met de naaimachine, hoewel ik nu aan een quilt bezig ben die ik grotendeels met de hand in elkaar heb gezet. Dit wordt een romantische quilt voor mijn 9 jarige dochter, met veel pastelkleurtjes erin, de top zit bijna in elkaar. Ik heb niet voldoende stof in huis dus moet even wachten op de bestelling van zacht geel voor een border rondom het geheel. Ik zal zo een link plaatsen waarin de quiltfoto’s bekeken kunnen worden.Ik heb een eigen werkhok, een kamer van 3 bij 5 waarin mijn pc meubel, een grote tafel met 2 naaimachines en 1 overlocker, en een lange wandkast vol met stof staat. Ook de kledingkast van mijn 14 jarige dochter staat er voorlopig nog.  Mijn werkkamer ligt heel strategisch tegenover de badkamer, waardoor ik de illusie heb overzicht te hebben op de jongste die de badkamersessies nogal kan laten uitlopen tot een uren durend getut en getreuzel. Maar oogcontact is ook wel eens nodig; terwijl ik dacht dat ze braaf haar tanden stond te poetsen met de elektrische borstel bleek dat ze op het krukje met de borstel in een wangzak zat te wachten tot hij klaar was. Vervelend gedoe ook elke dag, zelfs 2 keer per dag, tanden poetsen.Ook hoor ik zo of mijn 13 jarige zoon om 11 uur ’s avonds nog achter zijn pc zit te spelen. Het geluid zet hij vaak al op fluisterzacht, maar zijn gefrustreerde gefoeter op een vastlopend spel verraad hem vaak; de pc heeft er dan al uren werk opzitten en wilt dan niet meer. Altijd een mooi moment om af te sluiten, waarna hij als een hongerige wolf zich op de koelkast stort, want met een lege maag kan hij niet slapen.Dit had hij als klein ventje van 3 al; 2 uur na het avondeten kwam hij zijn bedje uit en vroeg hij om een boterham met pindakaas. Als we bij mijn ouders waren kreeg hij ’s avonds als we weg gingen in de auto nog een paar boterhammen toegestopt door oma , voor onderweg. De oudste, een 14 jarige dame huppelt door de pubertijd heen en is tot nu toe een zege voor ouders, zo lief, attent en verstandig. Ze gaat graag de stad in met haar vriendinnen, heeft weinig nodig als excuus en laat zich door een regenbuitje niet ontmoedigen. Ik zie ze regelmatig gaan, gevaarlijk slingerend vanwege de eerste slappe lach die zich al voltrekt nog voordat ze de hoek om zijn. Haar kledingkeuze is niet altijd de mijne; teveel blote buik door te korte shirts en te laag hangende broeken, maar goed, ik heb geloof ik nog ietwat vat op haar dat ze een beetje elegant gekleed naar school gaat. Zelf ben ik helemaal niet modebewust, draag gerust kleren die vorig jaar al uit de mode waren, maar waarom niet als ze niet versleten zijn? Mijn broeken zijn allemaal nog heupbroeken, wat wel op de lachspieren van de oudste werkt.  Maar ik ben haar moeder en dan mag het. Ze moet toch iets hebben waar ze zich tegen af kan zetten?