ik leef nog

Een paar weken geleden zaten we gezellig na te tafelen en kwam het gesprek op het slapen gaan, dat óf Perry óf ik voordat we naar bed gaan nog altijd even op de kamers van de kinderen kijken of alles in orde is.

"Hoezo alles in orde, wat zou er dan niet in orde moeten zijn?", vroeg Suzanne, waarop ik uitlegde dat ik altijd kijk of het licht, de radio, de verwarming, de pc en de Ipod wel uit zijn, het raam op een stukje open staat en of ze wel in hun bed liggen. Mijn antwoord was duidelijk niet spannend genoeg, ze keek me aan alsof ze wilde zeggen "nou zeg, wat maakt dát nou uit?"  "Waarom zouden we niet in bed liggen, waar anders moeten we slapen?", zei Suzanne, en toen kwamen de verhalen los:

De keer dat ik Tim kwijt was midden in de nacht en dat ik na lang zoeken en allemaal enge gedachten in mijn hoofd halend hem op de grond in een hoekje van Eveliens kamer op en onder een deken zag slapen.

Of de keer dat we Evelien (toen iets van 5 jaar oud) kwijt waren toen ze ’s avonds laat zich voor de grap zich had verstopt beneden onder de trap en omdat we haar zo aan het zoeken waren durfde ze niet meer tevoorschijn te komen uit angst op haar donder te krijgen omdat ze uit bed was gekomen.

Om nog maar te zwijgen van de talloze keren dat ik  in bed wilde duiken en we er eerst 3 slapende kinderen uit moesten werken.

Suzanne vroeg aan Perry waar hij op lette als hij bij hun op de kamer kwam kijken ’s nachts, hopend op een wat spannendere antwoord, niet zo’n akelig praktische. "Nou, of jullie in bed liggen en of jullie nog ademen." – hoppa! Da’s nog eens een antwoord! –                                                                  "Hè? Waarom zouden we niet ademen?", vroeg ze geschrokken, waarop Tim antwoordde: "nou, als je dood ben misschien?". 

Vorige week checkte Perry bij alle drie weer de ademhaling vlak voor hij er in dook, en toen hij bij Suzanne stond te kijken hoorde hij opeens een klein stemmetje lief zeggen: "Ik leef nog hoor papa." Aaaaah.

0 gedachten over “ik leef nog

  1. Marjolein

    hahaha, moet ik echt even om lachen, zie het zo al voor me. Hé, wat een mooie lady staat er daar op de foto links, chique hoor!!
    Alvast een fijn weekend, Groetjes, Marjolein.

  2. marion

    Wat herkenbaar , maar wacht maar tot je kleinkinderen hebt, dan kijk je niet 1x maar wel 10x.Iedere keer weer controleren.