Hier zit een luchtje aan.

In het kader zelluf doen terug naar basics wilde ik van de gerooide brandnetels mest maken. Ik had er voor het eerst over gehoord bij Gardener’s world, en het stelde niks voor. Brandnetels (het liefst zonder zaad) in een emmer onder water zetten en afgedekt ongeveer 2 weken laten trekken, en elke dag even roeren.  Daarna het vocht in een pot overgieten en afgesloten bewaren. Hoe moeilijk kon het zijn? Hier staat meer info
Na een warme week had ik de emmer op een schaduwrijk plekje naast het huis gezet, weg van het terras, want het begon behoorlijk te stinken. ?
Eenmaal tijd om de gier uit de emmer te halen was het gelukkig ietsje koeler, maar de stank was er niet minder op geworden, merkte ik toen ik de brandnetels er met een harkje uitviste en in de kliko gooide die diezelfde dag nog geleegd werd. Een paar spetters kwamen op mijn handen, de stank was zo erg dat ik er haast bij stond te kokhalzen; ik kan heel veel hebben maar dit was de moeder aller stanken, vreselijk, een mengeling van rottend vlees en maden, bedacht ik me. 

Toen ik de vloeistof in een gieter overgoot en hierbij heel goed oplette dat er niets naast ging, zag ik opeens wat bewegen in het drab, en hoe meer ik keek hoe meer ik zag. ?  Dikke vette maden en andere krioelende beestjes waanden zich vast in de zevende hemel, al flubberend en blubberend verdwenen ze in de gieter, en ik had het toen helemaal gehad, de rillingen liepen me over de rug.  Volgens de uitleg moest ik het nu door een zeef halen, maar ik had het helemaal gehad met dit smerig experiment.  Nog voorzichtiger goot ik de gier in de ruitenwisservloeistofcontainer en snel draaide ik de dop er stevig op voordat die stinkertjes eruit wilde kruipen. Deze shit ging ik echt niet gebruiken in het groententuintje, ook niet in een gezeefde vorm; de stank zou na elke keer gieten gewoon niet te harden zijn!  Heel voorzichtig deponeerde ik de container rechtop in de huisvuilkliko, ik moet er niet aan denken dat hij zou gaan lekken, want het zou nog 2 weken duren eer hij geleegd zou worden. Weer wat geleerd, ik hoef niet meer zonodig terug naar basics, vloeibare niet zo erg stinkende meststof uit de winkel is geen schande.

4 gedachten over “Hier zit een luchtje aan.

  1. sonja martens

    jaren geleden , ook eens zo’n bevlieging gehad . het stinkt verschrikkelijk . ook nooit gebruikt voor mijn groenten . noch op mijn rozen . heb vanaf dan ,netjes naar het tuincentrum bioproducten gaan halen. had mijn les geleerd. misschien komen er positieve reacties ben benieuwd ? grtjs sonja m

  2. Auckje van der Leij

    Hi Shirley, als je nu al die brandnetelzooi in iets van een jute zak had gedaan en elke dag die zak even heen en weer wiebelt, was het e.e.a. veel gemakkelijker gegaan. Ik ken dit recept alleen maar tegen luis. Er gaat dan nog een scheut suiker bij om het gisten ge versnellen. Na een dag of drie kun je het gbruiken.
    Ook bij Gardenersworld ooit door Geoff Hamilton, de oude rot in het vak, een jute zak met koeiepoep of paardepoep in een watercontainer. Afhankelijk hoe sterk je het maakt, vermengen met water in je gieter en voila, mestwater! Stinkt wat minder!

  3. Marie-Thérèse

    De chemicus/microbioloog hier waarschuwt voor explosie van de afgesloten fles”? Terwijl hij in de kliko staat te wachten op de vuilnisauto.

    De maden horen er niet in! Je had de emmer met een doek moeten afsluiten, zodat de vliegen er geen eitjes in kunnen leggen.

    De chemicus zou een gat in de grond graven van twee spa diep, daar de stinkzooi in en vocht laten wegzakken. Dan afdekken met aarde.

    Succes en ik ruik het hier?

Reacties zijn gesloten.