Niet normaal toch, dit weer, zo mistig, zo koud, waterkou, brrr; ik droomde onder de morgen dat ik warme Spaanse sloffen aan het passen was, maar ze toch niet kocht, omdat ze veel te groot waren, ook al beweerde de verkoper dat ik er wel in zou groeien, en werd wakker van de wekker, en met ijskoude voeten! Met mijn benen opgetrokken tot mijn voeten een warm nestje vonden onder de billen van mijn ventje, ben ik weer in slaap gevallen; mijn ventje moest er toch zo uit, en werd toen wakker met koude billen en snapte er vast niks van LOL

Mijn dag kan bijna niet meer stuk, ik zag net bij Dorry dat ik de give-away heb gewonnen! Klik hier om het kerstserie pakketje te bewonderen, ik zit vanaf morgen natuurlijk bij de brievenbus te wachten, ooh wat spannend! En die applecore stempels zijn ook niet te versmaden, en ze staan ook al in haar webwinkel, kwijl kwijl.

Als ik zeg dat mijn dag bijna niet stuk kan, komt het omdat ik me zorgen maak over Zipje; ik wilde de dierenarts bellen om een afspraak te maken, maar meneer Zipje was net even naar buiten, hij stond met toegeknepen billen bij de achterdeur te wachten. “Vooruit dan, maar wel snel weer terug komen he”, zei ik, en dacht er achteraan “omdat we zo de deur uit moeten.” Hij heeft volgens mij een hersenschudding vanwege een klap tegen zijn kopje, zaterdag merkten we al dat hij erg humeurig was, brommen en blazen toen de meisjes hem wilde aanhalen, en toen ik hem oppakte, hield hij zich heel stijf. Gewoon een hele zware kater had onze jeweetwelkater. Ik had nog wat pijnstilling over, en gaf hem deze, en toen we ’s avonds thuis kwamen, was hij weer helemaal de oude, spinnen en kopjes geven.

Zondag viel ons pas op dat hij een flinke bult op zijn kopje heeft, zijn profiel was helemaal veranderd vanaf zijn neusbrug, en zijn linkeroog leek minder ver open te kunnen, maar het oog zag er wel normaal uit, gelukkig, en ook had hij gewoon eetlust als anders. Er is niks van verwondingen te zien, dus het zit inwendig, flink gekneusd, en misschien een hersenschudding, denk ik. Ik meende een normale pupilreflex te zien, jaa, alles even gecheckt. Aaah, hij is vast tegen een brommer op gelopen, ik durf niet aan iets anders te denken. Gisteren heeft hij weer pijnstilling gekregen, en dan merk je dat hij een uurtje later weer helemaal happy is, behalve dan dat-ie zich wat rustiger houdt.

Voor de zekerheid wilde ik vanmiddag dan toch naar de dierenarts gaan, maar of hij het gevoeld heeft dat ik hieraan dacht, het lijkt er wel op, want hij is na 3 uur de hort op nog niet thuis. Oh, wacht, ik zie hem op de schommelstoel liggen, gelukkig.