De regen en af en toe ook hagel sloeg tegen de ramen, en het was soms zo donker dat binnen de lampen aan gingen, en onder het genot van 2 mokken thee en enkele kopjes koffie ben ik -na wat huishoudelijk werk- heerlijk aan de slag gegaan. Eerst moesten de blokjes op de grond uitgelegd worden, lastig om de kleuren die naast elkaar komen goed uit te kienen, ik heb dan ook nogal wat gewisseld om het te laten klikken. Zopje lag op de bank te pitten, en toen ik klaar was met uitleggen begon de poef aan de andere kant van de kamer tegen met te kletsen, en zie, daar lag Zipje, helemaal blij te wezen. Gelukkig kwam Suzanne de kamer binnen, en terwijl ik de blokjes nummerde en op stapeltjes legde, hield zij de katten in de gaten. Ik moest er niet aan denken dat Zipje op Zopje de twist zouden gaan doen op de losse blokjes. Zo tussendoor liep ik af en toe naar buiten om foto's te maken, (benen strekken) zon en regen en hagel wisselden elkaar in een hoog tempo op, wat voor mooie plaatjes zorgden. En toen was de grond opeens weer leeg, aaah, wat een mooi zicht, zo alle 16 stapeltjes op een rij,en ik had nog tijd genoeg om alvast een paar rijtjes te stikken, waren het niet dat onze Mirretje belde, en zo zaten we bijna een half uur aan de lijn en werden snode plannen gesmeed. Heel misschien kan ze ook mee met mij en mijn moeder, as zaterdag, naar Woudrichem; de wil is er, maar of het uitkomt met het thuisfront is nog de vraag. Goed, er werd opgehangen en ik had nog tijd om 2 rijtjes te stikken, en toen was het tijd om voor het eten te zorgen, de afhaalchinees. Na het eten en opruimen ging ik verder, maar ik ben bij 8 rijen stikken blijven hangen, doseren is ook een kunst. Ik leer het misschien nog wel.