gevaren

Perry belde me vanmorgen om kwart over 8 op, op weg naar werk zag hij 2 ambulances die een scholier aan het reanimeren waren die gewond was geraakt bij een ongeval met een auto. Of ik al van Evelien had gehoord, vroeg hij. Ik had haar net aan de lijn gehad om een door mij gemaakte afspraak voor haar door te geven en kon hem gelijk gerust stellen. Vreselijk toch, zit er ergens een ouder in onwetendheid dat haar/zijn kind zwaar gewond is geraakt op weg naar school.

In de krant lees ik van het overlijden van een scholier na een korte handgemeen, een paar korte stompen tegen de slaap bleken fataal en de bijna volwassen knul overlijdt. Mijn hemel, ik lees het met kippevel op mijn armen, hoe kort kan het leven zijn, hoe snel kan het voorbij zijn. Als je ze ’s morgens gedag kust en ze een fijne dag wenst komt het "tot vanmiddag" er achter aan alsof dat een vanzelfsprekendheid is, een zekerheid, maar ís dat het wel? Je moet wel denken dat het zo is, anders heb je geen leven meer.

Suzanne komt iets na twaalven nog nahijgend binnen van het fietsen in deze warmte (al 28º); ze weet nog niet of ze haar verkeersdiploma krijgt morgen, ze had 2 fouten gemaakt: vergeten voor te sorteren en een keer vergeten over haar schouder te kijken. Maar zo te zien zit ze er niet mee, ze was enkel een beetje boos omdat ze opdracht kreeg van haar vader om haar kamer uit te mesten. "Dat heb ik vorige keer ook moeten doen", moppert ze en kijkt heel vuil. Ik zal ze zo even wat op weg helpen.

Het is te warm om in de tuin te zitten, de katten liggen ook her en der in de tuin onder de struiken te pitten en komen niet eens in beweging voor een voorbij huppelende merel. Nou moet ik zeggen dat ze de moeite ook niet waard zijn, zo mager en verwaaid zien ze er uit; veel te druk in de weer met hun nest vol jongen te voeden. In de heg zitten 2 nestjes, eentje vlak naast het mezennest waar het ook een drukte van belang is met af en aanvliegen van ouders met bekken vol voer. Maar ga ik er bij zitten met het fototoestel in de aanslag kan ik lang en tevergeefs wachten op een mooie shot, dus helaas, nog geen foto te showen.

Ik kan ze wel het zakje met meelwormen geven wat we gisteren via de post van BNN kregenMeelwormen, het slaat op een programma dat ze uitzenden, waarbij een paar bekende mensen dingen moeten uitproberen, waaronder het eten van levende beesten, of in hun broek plassen. ‘Try before you die’ heet het, en de kids zijn er heel lovend over. Toen ik Tim vanmorgen het zakje met gelukkig dode meelwormen liet zien, wilde hij ze gelijk op brood hebben zei hij stoer. en moest lachen om mijn verbijsterde reactie. "Geintje", zei hij en belegde zijn boterham royaal met een ander dood beest in gemalen en gekruide vorm.Meelwormen2

Hier zie je ze van dichter bij; als ik een vogeltje was zat ik er vast bij te kwijlen, en ze zullen ook niet ongezond zijn, ze zitten boordevol eiwitten. Meelwormen3 Zie bijschrift.

Gek eigenlijk dat ik bij de gedachte alleen al rillingen krijg, terwijl ik een een rauwe gezouten vis met gehakte uitjes wel zonder problemen zo de keel in laat glijden, of gekookte mosselen uit de schaal lekker vind. Misschien dat ik het zakje meelwormen door de rauwkost gooi vanavond, gewoon doen. En dat iedereen dan complimenten geeft over de salade van vandaag, zo lekker hebben ze het nog nooit gegeten. En dan een foto maken van hun gezichten als ik zeg dat ik er de BNN-meelwormen door heb gedaan, daar win ik vast een prijs mee, ‘de gouden camera prijs’ of zo. Keep on dreaming girl.

0 gedachten over “gevaren

  1. Henk

    Nou waren we van plan om volgende week woensdagmiddag, onderweg naar Hoek, even aan te wippen…… Moet ik me nu zorgen maken om wat je op de toastjes smeert bij de middagsnack….
    Eerst dat zakje ongeopend zien voordat ik daar iets van neem. hihi.
    Liefs,
    Henk

  2. Ingrid

    Gefrituurd smaken die meelwormen echt niet slecht hoor.. We kregen ze in Thailand tijdens een rondreis daar. Eigenlijk smaken ze naar nibbits (je weet wel die zoutjes) en inderdaad vol met eiwitten. Maar zo rauw door de salade brrrrrr.
    groetjes
    Ingrid

  3. Shirley

    nou nee, ik heb het toch niet gedaan, door de salade mikken. Ik denk dat Perry dan nooit meer een door mij gemaakte salade wilt eten.