Met eten kopen is het maar altijd afwachten of de produkten hygiënisch behandeld zijn tijdens het verpakken, je moet er maar op vertrouwen dat het zo is en de spreuk ‘wat niet weet wat niet deert’ is meestal de waarheid als een koe. Waarbij het wel deert, daarmee kom je soms in de krant. De man die de haringen schoon staat te maken heeft vast wel zijn handen gewassen toen hij van de wc afkwam, de bakker die voor het raam broodjes staat te vlechten is geen neuspeuteraar en zijn collega gebruikt een tang om ze (de broodjes en niet de neuspulkjes) uit de vitrine te pakken en in de zak te stoppen.

Bij de V&D maken ze de broodjes klaar met handschoentjes aan, ook hygiënisch, maar dan… trekt de juffrouw de handschoentjes uit, pakt een papieren zakje van de stapel en likt aan haar duim om vervolgens met diezelfde duim het zakje te openen, de broodjes op te pakken en in de zak te stoppen. Ehh??  Echt waar, ik stond er bij en keek er naar, en gelukkig waren het niet mijn broodjes.

Zoiets doe je toch niet? "Kan ik u helpen?", vroeg ze, en jullie raden vast al wat mijn antwoord was. Ze was niet blij met mijn opmerkingsgave, waste haar handen en zei geen stom woord meer tegen me, anders dan het bedrag noemen dat ik moest betalen. Ik keek met argusogen toe toen ze de zakjes pakte, en dat zag ze ook, daar zorgde ik wel voor; ‘subtiel’ is een woord dat dan niet in me op komt☺