De afgelopen 2 quiltweekenden zijn ons ook niet in de koude kleren gaan zitten, onrust in huis als de spullen ingepakt worden, quilts en lapjes gaan dan van de tafel, geen gezellige draadjes en stofjes op de grond om mee te spelen, saai. En bij thuiskomst is het weer onrustig, dan ligt er teveel op tafel om lekker te kunnen liggen, en het vrouwtje is te druk bezig achter de lawaaimachine om op schoot te kunnen liggen. Maar nu is het vrouwtje even aan het bijkomen, en hebben wij lekker rust aan ons hoofd; even geen last van opzij geduwd worden omdat we op iets lekker zachts liggen wat ze opeens nodig heeft. We nemen het er even van, de andere baasjes in huis vinden niks erg; we mogen eten op de bank, lekker lang met z'n allen uitslapen, en als die meneer op z'n brommer met lekker ruikende tasjes aan de deur weer vertrokken is, valt er voor ons vast ook wel wat te halen. Even stevig tegen de benen duwen, over en op hun voeten lopen, en kletsen; dat vinden ze schattig, en hoe schattiger wij gevonden worden, hoe meer er naar beneden komt vallen van lekkers.