drukke zaterdag

Heerlijke ochtendzon vanmorgen in de kamer en ik wek om half 9 een mopperende Tim dat hij wilt uitslapen (maar niet kan vanwege afspraak samen met Perry met de opticien om half tien). Suzanne wilt zonder ontbijt om half tien naar haar vriendinnetje op de skates en ik kan ze overhalen om toch maar lekker wat te eten. Ze haalt een pakje gerookte zalm uit de koelkast en komt met schroom vragen of ze dit op brood mag. Meestal is dit iets wat op zaterdagavond met zijn allen wordt gegeten, maar het is maar een klein pakje en dat wordt er om vechten, dus tuurlijk mag ze het op brood en ik doe lekker mee, het valt gelukkig goed.

Zipje die van gekkigheid niet weet wat hij moet doen met zijn energie valt dan maar Witje aan, nadat hij de 2 nepmuizen al geprobeerd heeft te mollesteren, maar ja, die spartelen niet tegen en dan is een echte vijand veel leuker. Witje laat zich bijna letterlijk op de kast jagen en vind er nikks aan

Nadat ik het volgende plaatje heb geschoten jaag ik Zipje richting muizen, ik heb medelijde met Witje, die duidelijk het onderspit staat te delven en al aan een achteruitlopende aftocht staat te denken en dat gun ik Zipje niet.

Na een middagdutje voel ik me fit genoeg om met Perry naar Breda te gaan, om een hoofdkussen te gaan ruilen. Donderdag kwam de beddenman die samen met een nieuwe afstandsbediening brengen van mijn bed, een afstandsbediening met vaste kabel, zodat mijn afstandsbediening niet meer met die van Perry en die van de tv kon storen, zodat hij niet meer kapot zou gaan. Een Hastensbed ligt heerlijk, maar ik zou niemand de infra rood afstandsbediening adviseren; ga gelijk voor die met het kabeltje, ook al staat dat niet zo flitsend, zo’n kabel onder het bed. Maar wat is dat dan met het kussen hoor ik jullie denken. Nou, ik had dat kussen dus telefonisch besteld, ja, hoe verzin je zoiets he? Ik vroeg om een stevig maar niet te hard kussen van dons, eentje waarbij je dus niet links, rechts en boven je hoofd een lading vulling had, terwijl je met je hoofd op de bodem van het matras lag. Leek mij een vrij eenvoudige opdracht, maar toen ik donderdag mijn hoofd op dat kussen legde, gebeurde wel degelijk datgene wat ik niet wilde. Totaal geen steun waar dan ook. Dus vandaag in Breda enkele hoofdkussens uitgeprobeerd en uiteindelijk eentje gevonden met een aparte nekrol die als het ware tussen 2 kussens vast wordt gehouden. Als het niet lekker slaapt kan ik hem aan Perry geven, hij kan overal op slapen.
Kijk, bij Ikea hebben ze ook lekker liggende kussens, maar een gezond mens is al na een half uurtje door Ikea lopen helemaal dizzy en moe, laat staan dat ik daar zou lopen.
Wel liet ik Perry voordat we Breda naderde even de afslag Etten-Leur nemen voor een korte stop bij de quiltshop, want ik had stof nodig voor de sportende kippen, een applicatiequilt van 12 sportende kippen, heel komisch afgebeeld. Ik heb de illusie dat ik komende week genoeg energie heb om de eerste paar kippen al te maken samen met mijn moeder, die er ook veel zin in had en er ook stof voor heeft weten te vinden. We zijn misschien 10 minuten binnen geweest (allemaal de groeten van Ilse die daar werkt en die al bijna 2 weken geen mail meer krijgt van Yahoo) en met buit weer vertrokken. Ik was blij dat ik weer kon zitten in de auto, net zoals ik blij was een excuus te hebben om op bed te mogen liggen bij de Hastens store. Lastig liggen trouwens met een pruik op en jas aan met sjaal om, ben benieuwd hoe het kussen ligt als ik enkel mijn badstof mutsje op heb.

Toen we thuis waren (bijna 2 uur weggeweest!) was ik blij dat ik plat kon gaan en gelijk had ik gast op mijn buik; Zopje lag me haast te bewaken, alsof hij wilde zeggen: “Nou blijf je maar eens even een tijdje hier.” Hij strekte zijn voorpoten met ingetrokken nagels uit tot bijna onder mijn onderkinnen Ik tilde mijn hoofd op om er ook op te komen, en die ijdelheid moest betaald worden met onderkinnen. Nou ja, retoucheren heeft geen zin, nu valt de werkelijkheid in ieder geval niet tegen. “Meid, wat zie je er slank uit!” zal men uitroepen na eerst de foto en daarna mij in real life gezien te hebben.

Evelien ging met 3 vriendinnen vanmiddag naar de videotheek om 4 films uit te zoeken; ze is vanavond op een slaapfeestje bij haar vriendin met nog 2 andere meisjes en daar horen griezelfilms bij ( oa. house of Wax). Dat heeft ze echt van Perry, voorkeur voor enge en gruwelijk griezelige films, ik ben meer van lachen en spannend en romantisch. (ja, ik heb alle Sissyfilms gezien) Ze nam 2 volle tassen mee en de wastafel is haast leeg nu
Ook Suzanne slaapt niet in haar eigen bed vannacht, maar bij Elsa, “of we even haar logeerspullen konden brengen”, zo belde ze om 5 uur. En zo zat Tim als enigskind aan tafel tussen Perry en mij in, heel gezellig en smakelijk ons te vermaken met allemaal caberetiervoorstellingen. Hij download ze van internet, zet ze op zijn Ipod en luistert er dan de hele tijd naar. Vooral op de fiets (1 oortje maar in) naar en van school. Maar toen ik om half 8 zoiets hem riep, dat de Vliegende Panters op tv kwamen, hoefde hij ze niet te zien. Of ik het wilde opnemen voor hem. Hij zat druk te World of Warcraft-en, midden in gevechten dus. Jakkes.
En ik duik er over een uurtje lekker in, met het nieuwe kussen. Ik ben heel benieuwd hoe lekker dat gaat slapen.

0 gedachten over “drukke zaterdag

  1. Ria Lanser

    Lieve Shirley,

    Ik hoop dat je lekker hebt kunnen slapen met je nieuwe kussen!?

    Ga je vandaag aan je sportende kippen beginnen 🙂 ??

    Doe rustig aan meis!

    Liefs, Ria

  2. Marianne

    Lekker hoor zo’n dagje dat alles meezit, maar wat wil je met van die prachtige sokken! Nu sta je letterlijk én figuurlijk met de voeten in de warmte. Als het even niet meezit ga je liggen , sokken aan Knuffelquilt over je heen , dan ben je letterlijk van top tot teen omhuld met positieve gedachten. Als dat niet werkt…….
    Trouwens als je van die schuimplastic inlegzooltjes tegen je sokken zoomt is er geen kans op uitglijden.Moet er niet aan denken. Groetjes Marianne

  3. Arja

    drukke zaterdag. laat me raden, deze zondag doe je niks?
    televisietip van Arja: de Lama’s, mijn wekelijkse portie buikpijn van het lachen.