Zo weeks voor de Kerst is er voldoende dat gebeuren moet en dan heb ik ook nog veel wat ik wil doen maar wat eigenlijk best nog wel een weekje of 2 kan wachten. Maar mijn brein werkt toch zo dat deze dingen voorrang krijgen op wat moet gebeuren. Meestal zijn het ook de leukste dingen die het eerst gedaan worden, zoals een quilt afmaken :-), onder het mom van "dan kan mijn naaimachine met alle naaispullen daarna gelijk naar boven.", alsof het anders niet kan. Met 1 goed functionerende hand en 1 die ik nog flink moet ontzien is het me vanmorgen gelukt de quilt af te maken, met het strijken vand de biezen toch nog 2 overhemden gestreken, de bout was nou toch heet, en nadat de quilt een middag nodig had om plat liggend te drogen na een wasje kon hij vanavond dus op de foto.

Gelukkig viel tussen de middag uit een keukenkastje -op zoek naar een haarbandje voor Suzanne- een grote glazen deksel kapot dat mijn favoriet was, hij paste zo mooi op de grootste koekepan. In duizende stukken lag het over de vloer en Tim haalde gelijk een bezem en de meisjes, Evelien, Suznne en Elsa raapten de grote brokken op en deden deze in de reeds leeggegeten doos van de Veghters wafeltje; opgerolde flinterdunne wafeltjes waar je van blijft eten. Wat was er dan zo gelukkig aan het kapot vallen van het deksel? Wel, het verplichte me om me nu bezig te houden met datgene wat echt noodzakelijk was, nl het stofzuigen van de gehele benedenverdieping. In de loop ook alle rondslingerende spullen opgeborgen, nu hoeft enkel de dweil nog door het huis en een sopdoekje langs de wc’s en het is weer fris en toonbaar voor de Kerst.

Morgen hoop ik de foto’s van de de tuin en Suzanne’s optreden te laten zien. Ze zijn nu met ruim 3 Mb te groot om op deze weblog te zetten.