Chinatown en little Italy

Dachten jullie dat ik alles al had beschreven, uh, nog een dag of 3 denk ik. Hang in there!

De dag na het bezoek aan the Met namen we de metro om naar Chinatown en Little Italy te gaan, ook al was het bloedje heet, op het hotel blijven zitten wachten tot het koeler werd was geen optie. We schoten een metro in en er was lekker plek om aalemaal te zitten, maar nog voordat ik zat, begon te metro al te rijden, en belande ik bijna op schoot van een medepasagier. oeps.

Chinatown was verbazend makkelijk te vinden, zo wandel je nog door gewone straten, en opeens is rood een overheersende kleur, en heel veel handelsvolk op straat, kraampjes met fruit, viskramen (wat een lucht) en heel veel souvenirswinkels, maar ook zag alles er vies en onverzorgd uit. Bij een fruitkraam kocht ik Dragonfruit, Photobucket nooit eerder gegeten, en dat wilde ik dus wel eens uitproberen. De man van het kraam sneed een vrucht in, en ik kon het zo in 4 partjes breken; we hadden een lekkere rijpe vrucht, hij smaakte heerlijk fris, een combinatie van een kiwi en een peer, of zo, maar echt zalig! Later kochten we er nog een paar bij een andere kraam, en deze waren duidelijk minder smakelijk, flauwer, duidelijk niet goed rijp nog. jammer.Photobucket Chinese muziek klonk uit een parkje, en we gingen even kijken, en luisteren, wat een kattegejank zeg (maar dat is heel persoonlijk he). Het leek wel een parkje van de bejaardensoos, je zag er maar heel weinig kinderen lopen.

We liepen na een tijdje het parkje weer uit, en nadat we een paar straten doorliepen, stonden we opeens in Little Italy. Wat een verademing, de sfeer was als in een Italiaans stadje, gezellig en mooie kleuren, heel veel restaurantjes, en bij elke restaurant op de stoep stond wel een uitbater die de mensen op zijn terras probeerde te lokken met mooie woorden. We gingen op een terrasje zitten om wat te drinken (no problemo) en toen Tim om een biertje vroeg, schreef de ober dit gelijk op, en vroeg toen aan Evelien wat ze wilde drinken. Nou, na 2 weken geen druppel alcohol te hebben gedronken, had ze wel zin in een cocktail, en ook die kreeg ze zonder dat er naar een ID werd gevraagd (je moet in Amerika 21 zijn om alcolhol te mogen drinken). Toen Tim later bij een ander restaurantje om een biertje vroeg, was het eerste wat die ober zei: "Are you 21?", en dat moest hij helaas ontkennen. "No alcohol for you sir.", was het repliek. Leuk geprobeerd.

Gesloopt door de hitte gingen we na het eten naar times square, waar we naar de Imac bioscoop gingen, voor de film Captain America. Leuke avonturenfilm, grappig met tijden, maar mmmm beetje voor grote kinderen. Maar de stoelen lagen lekker, ja lagen, want we zaten op de voorste rij, en die stoelen hellen wat naar achteren, met een heerijke hoofdsteun. Het is dat het geluid zo hard stond en de vloer zo plakte, anders was ik vast in slaap gevallen. De vloer plakte zo erg (van de frisdrank denk ik) dat ik bijna geneigd was mijn snoetenpoetsers uit de tas te pakken en te gaan dweilen, elke keer als ik mijn voeten wilde verplaatsen maakte dat een geluid alsof je een klittebandsluiting lostrekt.

Photobucket hier foto's van mij (denkend aan het bezoek aan de CQ) met nieuwe hoed, aangeschaft in Niagara Falls, toen ik er op de eerste dag achter kwam dat een hoed geen overbodige luxe is. Deze beschermt ook tegen de schadelijke uv stralen, en met die touwtjes onder kin en achterhoofd waait hij zelfs bovenop de bus in straffe wind niet af.

Die nacht liepen we veel naar de wc, dragonfruit werkte blijkbaar laxerend, we hadden in het hotel aangekomen nog een paar stukken gegeten (en toen geconstateerd dat deze niet helemaal rijp waren, dus misschien lag het wel daar aan).

0 gedachten over “Chinatown en little Italy