Categoriearchief: Mystery BOM

Opwinding alom

Met de hormonen bij Thor duidelijk in aanmaak heeft Loki geen leven meer, zodra ze ook maar even haar pootje oplicht om zich te gaan wassen, of lekker oprolt om te gaan slapen word ze besprongen door haar broer; het begint bij lief wassen, maar dan is het bijten en een paar tellen later rollen ze als een harige bal van de slaapplek af, grommend, meppend en bijtend. Thor ziet er dan behoorlijk onthutst uit als hij afdruipt, en Loki zoekt dan heel stilletjes een slaapplek waar ze niet zo opvalt, zoals in de wasmand. Met al dat gerollebol is hun drinkbakje ok al meerdere malen omgegaan, en even dacht ik dat dit een oplossing was,

maar Thor ging er mee spelen, en de vloer en muur waren in no-time drijfnat. Dus als ze willen drinken, moeten ze maar naar de bijkeuken, waar de drinkbak van de oudjes ook staat; hun voerbakje durf ik hier nog niet neer te zetten, de ouderen mogen hier niet van eten, staan op dieet, en ook al vinden ze dat nu ook lekker voer, het kaloriebomvoer van de jonkies is duidelijk vele malen lekkerder. Komende woensdag gaan ze onder het mes, castratie, ze zijn dan 5 maanden oud, en dan kan het al; wat zal het dan rustig worden, ik vraag me af of ze daarna ook al naar buiten mogen, ze willen zo graag spelen met de vogeltjes, vlindertjes en ander bewegend spul dat ze langs het raam aan zich voorbij zien trekken.

De hartjes van LE zitten er voor de helft op, nog 8 te gaan dus, en gat nummer 3 ziet er al beduidend beter uit dan gat 1 en gat 2, ik ben happy.

Dorry was gisteren minder happy, toen ik tegen vieren gedag zei omdat mijn vakantiewerk er op zat (ze wist er van hoor); niemand is onvervangbaar, ze zal dus wel snel een goede hulp terug krijgen die wat dichter bij woont. Het was een leuke ervaring, werken in zo’n schattig winkeltje met zulke mooie stofjes, ik sneed voor de laatste keer stoffen (deze keer voor 2 maanden My Home or Yours),

en nadat ik de lapjes voor de aanstaande verzending in zakjes had gestopt, en alles weer had opgeborgen, werd ik overvallen door een weemoedig gevoel. Ik mocht iets moois uitzoeken als dankjewel; het werd een lap mooie dieprode flanel met een heel klein zwart stippeltje er in,

en een repro borderstof waarvan ik dacht/hoopte dat het goed bij de paneelstof zou passen welke ik van ~~Evelien had gekregen voor mijn verjaardag.~~ Dorry had gekregen op het quiltweekend vorig jaar. Bij thuiskomst viel ik bijna om van verbazing, want wat blijkt: het is van exact dezelfde serie, het is er echt voor gemaakt en past dus perfect! Even op tafel de lap in verstek vouwen en het paneel er op gelegd, niks meer aan doen! Nou ja, vastnaaien, want dit hangt zo lastig. Of zal ik er toch maar spools of andere blokjes rond naaien en dan pas de borden, mmmm.

De rode stof ga ik gebruiken samen met mijn verzameling (en restjes) flanel die ik al had, voor een ragtime quilt, Suzanne heeft er nog geen, bedenk ik me nu. Evelien had die van haar laatst meegenomen om er in het Vondelpark op te liggen, toen het zo bloedje heet was en iedereen in het park lag te chillen, het lag heerlijk zacht zei ze. Die van Tim ligt op de bank en verdwijnt naar zijn bed zodra het weer vriest.

Woensdag was ik even in Quiltshop Leur om mijn quilt op te halen die daar in de etalage had gehangen,

(Suzanne wees me op de rare achternaam die ze me hadden gegeven 🙂 ) en ik kon even genieten van de andere quilt die ik voor Quiltshop Leur heb gemaakt als MysterieBOM,

Cinnamon Spice heet hij, en ze hebben hem heel mooi doorgequilt op de longarmmachine met een hartjes en krul motief. Ik had mijn digi niet bij me, dus is het een foto met mijn mobieltje geworden, ah ja. Ik heb niet op het naamkaartje gelet, of ik als maakster ook Jabobs gemoed word. Hij is nu als stofpakket te koop zag ik op het kaartje, in Alkmaar zal hij ook wel te zien zijn *Ü* kortom, opwinding alom.

Mysterie bom het vervolg en het einde

Na een onrustige nacht (de druk is hoog als je voor een winkel een voorbeeld/showquilt maakt) kon ik van de gebloemde stof 8 lange banen snijden,

en per twee stuks tegen elkaar aan naaien, waarbij ik wel een beetje oplette dat de naad het patroon niet al te opvallend in tweeën kapte, een kniesoor die daar op let misschien.

Als je nou meters en meters van dit soort bloemenstof hebt, kan je de banen echt mooi op rapport snijden, dus dat elke baan precies hetzelfde is, de bloemen en blaadjes precies op dezelfde plaats liggen, en dan kan je de hoeken ook zo maken dat het motief gespiegeld is. Maar dan heb je meters aan stof nodig voor 8 banen, en dan zou deze BOM je een klein vermogen kosten, dus doen we het op z’n Amerikaans, gewoon huppetee banen snijden en tegen elkaar naaien, en verdomd als het niet waar is, het is nog mooi ook.

Tegen deze 4 bloembanen moest ik weer smalle stroken effen stof naaien.

Even netjes naden open strijken en heel braaf volgens de beschrijving vanuit het midden van de strook de lengte opgemeten, en speldjes gezet op plaats van de hoekpunten;

die fout zou ik niet nog een keer maken. Zo kon ik ze op de grond neerleggen en kijken welke baan waar het beste kon liggen om de hoeken in verstek ook mooi uit laten komen qua patroon.

Het grote naaiwerk kon weer beginnen,

diagonaal dubbel vouwen, zorgen dat de banen keurig glad op elkaar liggen

en stiklijn tekenen, met lichte sewline of toch maar grijs potloot? Ik kon mijn grijze sewline stiftjes nergens vinden, maar een gewoon potloodje werkt ook.

en toen weer naaien;

een hoekje beviel me niet omdat ik hier toch per ongeluk een steekje te diep in de andere naad was gegaan en dat leverde een plooitje op, een kwestie van net dat ene steekje uithalen en opnieuw vasthechten.

het plooitje is weg, en dat het onderste lijntje niet haaks doorloopt is geen ramp vind ik, dit valt lang niet zo erg op als het plooitje in de hoek, en dus ben ik tevreden met mijn correctie.

Het eindresultaat, hij ligt plat, er golft niks en de hoeken zijn haaks; ik was zo blij dat hij klaar was en naar de winkel kon brengen, dat ik er geen fatsoenlijke foto’s van heb gemaakt. Het beeld van bovenaf is wat vervormd vanwege de groot hoeklens, hij is echt wel haaks en recht.

Quiltshop Leur heeft hem verder afgewerkt op hun longarm machine: gesandwiched, schitterend doorgequilt met een hartjes en krul patroon in meerkleurig garen, voorzien van bies en ophangsleuf, en wat is hij prachtig!

Op de eerstkomende beurs waar Quiltshop Leur bij is, is hij te bewonderen in hun kraam, ik zal er vast wel een paar keer ’toevallig’ langslopen om (hopelijk) positief commentaar op te pikken.

Mysterie bom klaar! Deel 1

Deze maand kregen de deelnemers de laatste toezending en opdracht van de mysteriebom van Border Creek Station Quilter’s Celebration Mystery Quilt, mede rondgestuurd door Quiltshop Leur , en het was lest best, wat een mooie onthulling.

Niet dat alles in een keer goed ging hoor, het leek een appeltje eitje, maar niets is erger dan zelfoverschatting en daardoor niet goed lezen, en daardoor uithalen en herstellen. Er moesten aan de top borders bevestigd worden, eerst per border 2 stroken tegen elkaar naaien, strijken en dan alle vier tegen de top aanzetten in verstek. Wat kan daaraan nou mis gaan?

Hoe het wel moet: Naai de stroken per 2 stuks aan elkaar met het streepjespatroon mooi doorlopend,

en naai hier tegen aan donkergroene stroken, en zorg dat de naden in de stroken niet tegenover elkaar liggen. Nou, dat lukte me nog wel op deze hoogblonde dag

Meet vanaf het midden van deze stroken een x-aantal inches af en zet op de uiteinden een speld, dit punt is namelijk ook de halve breedte van de top waartegen deze stroken aan komen. Door de stroken op deze punten vast te zetten aan de top, moet het goed komen en houd je weer de goede lengte aan waartegen de volgende border aan komt. Met het vastnaaien naaide ik met de top bovenop, zodat ik controle had over de naadjes, en ik begon en stopte precies een kwart inch van de hoeken van de top, want de hoeken moeten in verstek.

Bij het open vouwen controleerde ik of de puntjes er allemaal nog aanzaten, en verwijderde ik gelijk de losse draadjes die tussen de naden waren gekomen. Soms is het een los draadje die je er zo uit kan trekken, maar soms ook niet; ik zie het veel dames doen, een flinke snok aan het draadje en weg is hij, maar ik doe het liever zo, omdat ik dan zie wat ik doe.

De volgende border zet je dan ook zo tegen een zijkant aan, en daarvoor sla je wel eerst de eerder genaaide border een stukje terug, want je wilt hier niet in naaien

en dan naai je met de top bovenop, zodat je goed kan zien waar de naadjes heen gaan, en ook waar je precies moet starten en stoppen

Twee manieren om nu de hoeken in verstek te doen, leg de onderste baan recht (hij wijst naar boven) en vouw de bovenliggende baan met een hoek van 45 graden makend met de goede kant precies op de onderliggende baan,

check of de hoek mooi haaks is en dat de 45 graden lijn netjes doorloopt. Dat het streepjespatroon ook mooi doorloopt is een kwestie van geluk of je bent gewoon zo goed.

Ben je tevreden, speld dan de delen voorzichtig aan elkaar vast op een afstandje van de schuine lijn, je wilt niet dat de boel gaat verschuiven, en je wilt niet dat er met strijken de spelden in de stof versmelten of afdruk achter laten; zet het strijkboutje even op de vouw zonder de heen en weer beweging, en vooral niet te heet, je wilt niet dat de stof op de naden gaat glimmen.

Het naaien kan beginnen, de gestreken vouwlijn is de naailijn, met een beetje licht van opzij is deze heel goed te zien. Je zet de naald daar waar het stiksel van de banen is gestopt, en zonder duw of trekwerk stik je de delen vast, want je naait op schuin van draadrichting dus uiterst rekbare stof. Vouw daarna de banen open en controleer nogmaals of de hoek mooi haaks doorloopt voordat je de naden aan de achterkant open gaat strijken. Maak zo de andere hoeken, knip nog niks af (wat ik wel deed en hier erg veel spijt van kreeg).

Een andere manier van hoeken in verstek maken is door de quilt diagonaal dubbel leggen met de goede kanten op elkaar, de losse flappen mooi glad en precies recht op elkaar te leggen, vast te spelden, en dan met een lange liniaal de schuine lijn doortrekken met een potloodje of met een heramarker (dus een lijn in krassen), net wat je fijn vind, als je maar oppast dat je met het trekken van deze lijn de stof niet uitrekt.

Ik speld dan precies in die lijn en vouw het open om te zien of het netjes loopt, en als ik tevreden ben ga ik naaien.
Ik ken iemand die dit deel met de hand vast naait, ze werkt dan vanaf de goede kant en zet met een kleine matrassteek de naden dicht. Ook een optie, maar als je wilt leren met de naaimachine te werken, moet je dit ook leren door fouten te durven maken tot het goed gaat.

Fouten, welke fouten?
Wat er eerder bij mij mis ging?
Niks met de hoeken, die waren zo mooi dat ik bijna in mijn broek pieste van genot. Kijk en huiver, ik hoef geloof ik niks meer hieraan toe te voegen :

Ik had de stroken er tegen aan genaaid zonder deze eerst op de juiste lengte af te meten! Er ging geen alarmbelletje af toen ze er aan zaten, want de top lag er mooi glad bij, en toen zette ik de hoeken in verstek vast, knipte het overtollige aan stof af, streek, keek helemaal happy hoe mooi plat en haaks alles lag. Tot de volgende samengestelde randen er tegen aan moesten komen, en ik een WTF moment had, want deze randen waren langer dan de kanten waar ze tegen moesten passen, een ruime inch!! Dat krijg je niet ‘weggefoefeld’ zonder problemen later! En dan begint het onderdeel “Zoek de fout”, het was al lang bedtijd, maar ik moest er achter komen waar ik mis was gegaan, anders deed ik geen oog meer dicht, de meetlat kwam er bij, nog een kopje koffie, katten uit de kamer en meten meten meten.

De samengestelde banenborders bleken te lang te zijn (ongeveer een halve inch) en dat kon ik gelukkig oplossen door de naden tussen de blokken net ietsje breder te maken, het scheelde met de naald maar een tikje naar links, een mm, maar dat zijn 2 mm’s per blok, en gelukkig behielden de punten hun punten, maar na deze ingreep hield ik toch nog border over als ik het er tegen aan wilde zetten, dus de fout lag ook in de top. Aaaargh, ik zag al een doemscenario voor me van alles uithalen, neee!
Meten is weten, zeg ik altijd, maar doe ik het ook? Nee dus.

Gelukkig waren de blokken van de top wel de opgegeven maat, dus lag het probleem in de laatst aangezette borders. Deze bleken dus te kort te zijn doordat ik de strook er iets te strak/glad getrokken aan had gezet, dat viel echt niet op, mits er geen volgende baan op maat tegenaan had moeten komen. Pfew, de schade viel mee.

Banen er helemaal afhalen was geen optie, ik vond de hoeken veel te mooi, dus die heb ik vast laten zitten, en vanaf een paar centimeter vanaf hier alles los gemaakt

Met een uitgekiende knip en naaiwerk kreeg ik de banen op dezelfde lengte als dat van de border en het middendeel, ik zorgde er voor dat de laspunten (de naden van elke strook) niet precies boven elkaar kwamen te liggen, want dat vallen ze meer op dan als het wat verspringt, en met wat bedoel ik een tiental cm.
Dus de groene en gestreepte banen maakte ik ook een stuk los van elkaar, zette de schaar bij de ene baan een eind naar links er in en bij de andere een eind naar rechts

maar ik besefte me na het maken van deze ene kant, dat ik er ook gewoon een lang stuk uit kon knippen en een iets langer stuk ervoor in de plaats kon zetten, zodat er per baan geen twee naadjes op een korte afstand van elkaar af lagen, zodat mijn blunder minder zou opvallen. Met de wetenschap dat het allemaal later na het doorquilten toch niet zou opvallen ging ik een stuk vrolijker verder.

Hèhè, opgelost, de samengestelde banen gingen zonder problemen tegen de borders aan, en toen heb ik even over de balustrade geleund om te genieten van dit moment. Het vervolg komt in het volgende blogje, jullie hoeven hier geen dagen op te wachten, ik ga even een boterhammetje scoren om dan gelijk verder te bloggen.

Mysterie BOM maand 7

De op een na laatste maandopdracht van de Border Creek Station Quilter’s Celebration Mystery Quilt, door Quiltshop Leur als BOM uitgegeven, is bijna 3 weken geleden op de mat gevallen, en jullie hebben vast net als ik eerst naar de laatste bladzijde gekeken, even spieken tot hoever de mysterie nu onthult wordt. Nou, dat is al een heel eind zeg, we zien al hoe de quilttop zonder borders gaat worden! De naaimachine mag weer snorren en daar gaan we, eerst deze mooie blokjes samenvoegen

ze hoeven niet in een zakje, want ik moet ze even later toch weer gebruiken, eerst moeten deze delen samengevoegd worden

wat een mooie stapel! Als alles klopt komt dit omdat de blokken goed zijn van maat, en omdat de punten tot aan de kwart inch lijn komen (het verticale gele streepjeslijntje rechts van de nummers), en dus niet later tijdens het naaien afgekapt worden

kwestie van vanaf het begin precies snijden en goed controleren of je ook een echt kwart inch van de stofrand af aan het naaien bent, van begin van de stofrand tot het einde; bij misvormde blokken zie je dat de naden in negen van de tien keren afbuigen op het laatste stukje, waardoor je bijna klokrok randen krijgt.

Een kwart inch naaivoetje geeft niet altijd garantie op een kwart inch naadje, dit hangt ook van de naaldstand af, dus heb je net zo’n voetje aangeschaft, controleer dan met een proeflapje of het ook klopt. Een eenvoudige manier (vind ik, vooral als je met ‘vreemde’ stoffen naait, dikker of juist dunner dan je gewend bent) is deze: neem 2 strookjes stof van 2,5 inch lang, en naai ze met de korte kanten tegen elkaar, en meet dan op, het moet dan 4,5 inch meten. (2,5 + 2,5 = 5, maar er gaat 0,5 af (2x 0,25 inch) voor de naad, dus 5 – 0,5 = 4,5 inch
Is het lapje langer dan dit, dan moet de naad iets breder, dus de naald een tikje naar links, en is het lapje korter dan 4,5 dan moet je de naad wat smaller maken, dus de naald een tikje naar rechts zetten.

En nu mogen de delen die ik net heb genaaid er weer gezellig bij komen, jeuj, dat wordt een feestje!

Ik zet wel spelden vast hier en daar, en vooral op de punten waar meerdere naden samen komen, want ik wil wel dat het een feestje blijft. En dan zit de ene kant er aan, en nu nog de andere

en dan mogen deze blokken tegen de blokken van de vorige maand aan genaaid worden, ik gebruik de Pfaff met boventransport, zodat de lagen allemaal gelijkmatig doorgevoerd worden, want het beginnen serieuze afmetingen te worden. Eerst afspelden, want hier zitten weer veel naden in

waarbij het zaak is dat de naden wel de goede kanten op blijven liggen tijdens het naaien, en daar kom ik dan weer met mijn satestokje.

Een tornmesje of iets anders met een punt kan ook, maar een satestokje is niet zo schadelijk voor de naald als je er per ongeluk tegenaan zit. En ja, als ik tegen een naald tik, dan vervang ik de naald, vooral als je met donkere stoffen werkt kunnen de gaatjes die de beschadigde naald achterlaat opvallen als je een naadje moet losmaken.

Het komt regelmatig voor dat het niet anders kan, dat je een naadje net de andere kant op moet leiden om de naden stotend tegen elkaar aan te leggen, (stotend is dus als op de foto hieronder, waarbij de naden van het bovenste blokje de andere kant opwijzen dan de naden van het onderste blokje)

en dan geef ik achteraf een klein knipje in het hoekje, zodat het naadje weer de goede kant op schiet. Pff, over het naadje van de kous willen weten, het valt niet mee. Op de foto hieronder zien je wat ik bedoel, zie je het lichte stukje dat als een puntje naar links ligt, terwijl de rest van het naadje naar rechts ligt

even tegen de muur aan, wat mooi al!

En als de banen dan klaar zijn, en gestreken (niet duwend maar eerder persend strijken om uitrekken van de stoffen te voorkomen), dan zet ik deze ook weer aan elkaar

Zijn we er al? Even kijken… bijna, nog even doorbijten! Ik moet nog de blokjes maken voor een border, joepie, ik ben gek op samen gestelde borders!

En daar waar ik niet tevreden ben over hoe de delen samen komen ben ik meedogenloos, ik haal uit en naai opnieuw tot de lijnen mooi doorlopen, soms is het maar een mm verschuiving van de stoffen (ik moet toch maar weer gaan vast spelden, het is dat, of langzamer naaien, en langzaam komt niet in mijn woordenboek voor, dus spelden maar). Hier zie je goed hoe mooi de stoffen glimmen

En nu mag alles netjes in de zakken opgeborgen worden, tot de volgende maand, nou ja, over alweer 2 weken, waarbij de hele quilt onthult gaat worden. Ik ben zo benieuwd hoe het de andere 8 deelnemers vergaat, of ze helemaal bij zijn, of dat ze eerst de kat uit de boom kijken, en pas gaan beginnen als het eindresultaat van deze quilt hun bevalt.

Mysterie BOM maand 6

De Blok van de Maand van de mysteriequilt van Border’s Creek Station , door Quiltshop Leur uitgebracht, nadert met rasse schreden de onthulling, deze maand mogen we al van enkele losse onderdelen hele blokken maken, spannend! Het is niet moeilijk om met in acht neming van de juiste naadbreedte de onderdelen tegen de lichte vierkanten aan naaien, het gaat zo vlot,

dat ik er versteld van stond, huh, is dat alles? Even toch spannend met nameten, klopt de maat van het blok, want anders moet ik uithalen, maar gelukkig in een keer goed! Wat heerlijk om eindelijk grote blokken in handen te hebben en wat hangen ze daar mooi!

ik merk dat ik ongeduldig word, ik wil resultaten zien! De volgende is ook een leuke om te maken, met de driehoek op z’n kop zorgen dat er slechts kleine oortjes te zien zijn tijdens het vastspelden en naaien, en de kwart inch naadtoeslag aan houden. ‘k Zie dat er soms delen bij zitten waar de stof niet als een rechte lijn lopen, dat kan gebeuren met de snelle vliegende gansjes methode, en zo los je het op met het naaien:

Ik houd de grote driehoek die er nog tegen aangenaaid moet worden aan als kwart inch buitenlijn

er zitten blokjes bij waarvan ik denk: hoe is het mogelijk, maar dat komt allemaal wel goed

Deze (zie hieronder) heb ik uitgehaald, kijk maar naar de oortjes, zo steken niet gelijk uit aan weerszijde, bij de foto hier weer onder ziet het er veel beter uit.

Nog 2 prachtige rode driehoeken tegen de schuine kanten aan zetten

nu nog de oortjes afsnijden en gelijk opmeten, yes, het klopt!

en showen, wat een mooi blokdelen (de groepsfoto toont ze te fel van kleur, linker foto is realistischer), ben benieuwd waar deze uiteindelijk allemaal terecht komen.

Een beetje saai van kleur na de vorige uitbundigheid is het volgende blokje om maken, ik probeer er toch een feestje van te maken met slingers, strijken met heerlijk geurige stijfselspray om de boel mooi strak en stevig te houden; gelukkig heb ik nieuwe voorraad bij Birdblocks gehaald, want het kleine flesje is al op

Snel alle losse blokjes in het zakje stoppen zodat ik ze niet kwijt raak, want ze zullen vast goed van pas komen op het eind van de mysterie. Dat zou wat zijn, dat je ze weglaat “want ze waren zo saai, niks aan….”. Je hebt saaie delen nodig om de rest te laten stralen, zo is het met alles in het leven, én met quilts!
e
de andere 2 blokken had ik al eerder gemaakt, wat gaat daar van komen? Over een maand weten we veel meer!