Vandaag stond in het teken van de bomen, er bleken meer half dode en aan de basis verrotte bomen langs onze heg te staan dan ik had durven dromen. De ongecompliceerde (1-stammige) bomen werden met man en macht omgezaagd, ik wist niet dat het omvallen van een boom zo'n lawaai gaf, vreselijk, alsof de boom het uitschreeuwt, en de bomen naast hem ook, want met het omvallen van een boom gaan er steeds ook takken van de buren mee. De mannen hadden een strak schema, eerst de boom omhalen, duurde nog geen 5 minuten, en dan met 4 man sterk de takken van de stam zagen en de stam in hapklare brokken zagen. En deze stukken werden dan weer in hoog tempo afgevoerd, net als de takken. En soms was de stam niet te dik, zodat-ie in z'n geheel in de hakselaar kon, wat een geweldig ding, alles kon hij aan en daarna spuugde hij ook met een enorme kracht de snippers in het plantsoen; ik moest gelijk aan Bones denken, waar een keer een lijk op die manier versnipperd werd. 

Aan het eind van de dag was de wilde bossage ook allemaal weg, je ziet nu alleen bomen en grond, wat betekent dat we wel meer inkijk hebben, nu de hagen nog niet vol staan in blad/naald.  Maar het valt op dat het veel lichter is in huis en tuin , en dat is ook wel wat waard; hopelijk minder mosvorming in het gras en betere groei van planten. 

Ga ik het nu alleen maar over bomen hebben? Nee hoor, ik kreeg vanmiddag een cadeautje van mezelf, toegezonden door Simone ik had het schaartje eergisteren op de weblog van Gert gezien en vond hem zo mooi! Het knipt lekker tot in het puntje, is het geen schatje?

En nog een leuk berichtje: mijn moeder belde wild enthousiast op, ze had gegluurd langs haar oogkapje (gisteren een staaroperatie gehad), en ze zag scherp, en de kleuren waren zo mooi helder! Sprankelend wit, en fel roze, ze raakte er niet over uit gepraat. Wat heerlijk. Ze hoopte nu alleen maar dat haar quilts en geverfde lapjes niet zouden tegenvallen, na jaren door een grauwe sluier alles gemaakt te hebben. Nou, daar is mij niks van opgevallen, ze verft prachtig en haar kleurgebruik in de quilts is ook geweldig; dat belooft nog wat voor de toekomst! Over een week of 6 mag ze haar andere oog laten behandelen, en dan is ze van haar bril af!

De familie zit beneden naar een film te kijken, over een scholier die in een wereld van vechten terecht komt, smerig vechten, met schoppen enzo, bah, na 5 minuten ben ik hem gepeerd. Zulke mooie jongens die hun gezicht in pulp laten slaan, ik kan er niet naar kijken. Geef mij maar Sleepless in Seattle, of the Bone Collector Am I boring you?? Morgen weer een quilterig blogje? Ik heb een hartjesstofje gevonden in mijn voorraad, genoeg voor de achterkant van de spinning wheels quilt.