6 Mei

4 Mei dus mijn 7e chemo gehad; een dag eerder dan normaal omdat op 5 Mei de dagbehandeling gesloten was.
Ik lag weer op dezelfde kamer, maar met een andere kamergenote; ditmaal een 68 jarige dame die voor de 2e keer voor kanker werd behandeld, de eerste keer 30 jaar eerder. Het was een hele lieve vrouw die al heel wat voor haar kiezen had gekregen, het kankergen zat duidelijk in de familie en ze was verder ook stilletjes.

Omdat het infuus wederom op mijn hand zat, nu precies op het polsgewricht, heb ik maar kort kunnen handwerken. Gelukkig had ik een quilt-luisterboek in de vorm van cd-roms bij me en heb hier naar geluisterd. Gevolg: in slaap gevallen en liggen snurken! Ik had deze keer meer last van slaperigheid van de medicijnen en heb er lekker aan toegegeven.

De oncologieverpleegkundige kwam even langs voor een praatje en ik kon zowaar op vragen komen die ik eerder in mijn hoofd had (meestal schrijf ik ze op).
*De overgevoeligheid voor de zon kan best nog een paar maanden aanhouden als ik klaar ben met de chemo. Ik moet mijn huid als die van een baby beschermen, omdat ik snel zal verbranden.
*De fitnesgroep voor kankerpatienten start pas in september weer, maar in mijn geval niet erg want je mag er pas mee beginnen 2 maanden na de laatste kuur.
*De overgang die bij mij door de chemo is ingezet is zo goed als zeker een blijvertje vanwege mijn leeftijd; 45. Goed, hoef ik de opvliegers maar 1 keer mee te maken en niet over een jaar of 10 nogmaals. Positief blijven. Ik kreeg wel een proefzakje met glijmiddel van haar, vanwege de droogheid in de schede vanwege de overgang.
Ik moest lachen en vroeg of ik het ook in mijn keel mocht spuiten vanwege de droogheid aldaar, wat af en toe verstikkend is ’s nachts. Ze moest ook lachen (dacht vast aan ‘deep throat’). Maar voor droge mond/keel hebben ze iets anders, een gel die je voor het slapen gaan in je mond moet smeren en het schijnt goed te helpen. Ik ga er maandag gelijk om bij de drogist of apotheek.
Verder wist ze te vertellen dat de gevoelloosheid van mijn vingertoppen nog wel meeviel gezien het feit dat ik mijn oorbellen in had en nog kon handwerken. Het schijnt dus zelfs nog erger te worden als de chemo klaar is, zo erg dat ik dan zelfs niks zou kunnen vastgrijpen met mijn vingertopjes. Gaat wel allemaal weer over tzt. Nou moet ik helemaal haast maken met quilts die ik af wil hebben!

Iets na 3 uur was ik klaar met de kuur en snel weer thuis, heerlijk! Alleen jammer dat ik me steeds beroerder ging voelen.

Donderdagnacht met het hoofdeinde en voeteneinde wat hoger geslapen; ik hield weer enorm veel vocht vast (mijn ogen zag je haast niet meer) en was erg misselijk. Helaas onder de morgen toch moeten overgeven, maar gelukkig ook deze keer is het bij die ene keer gebleven.
Vrijdag heb ik veel geslapen ondanks de misselijkheid en gewoon beroerd voelen van al dat vocht, niet normaal! En ook meer opvliegers dan voorheen. Ik lag meer boven dan onder het zomerdekbed.
Gelukkig begon de lucht vrijdagnamiddag voor me te klaren en kon ik opgewekt rondlopen en weer eten zonder dat het tegen heug en meug ging. Met het mooie weer had ik zelfs lol om buiten te zitten maar echt lang mijn ogen open houden lukte nog niet, ze prikken (nog steeds) en voelen zwaar aan.
Vandaag alweer zaterdag, ik stond kiplekker op, echt waar! Het leek wel of ik nog geen kuurtje had gehad, maar dat was maar van korte duur. Toen ik gedoucht was en mijn ontbijt zat weg te stouwen (4 boterhammen met filet American ofwel Prepare voor de Belgische lezers) begon ik wel te zweven. Niet meer van de honger denk ik, maar gewoon van vermoeidheid. Na een uurtje of 2 indoezelen weer even actie; ik zag buiten zoveel moois en toen ook zoveel onkruid dat ik voordat ik het wist voorover gebogen onkruid stond te wieden! Gelukkig hield ik het na 5 minuten al voor gezien, maar wat kan je in 5 minuten veel trekken in dat rulle zandgrond hier! En toen was het alweer haast tijd voor mijn middagdutje, de tijd vloog gelukkig.

Vanavond heerlijk genoten van de geur van de Blauwe regen die al een klein beetje bloeit. Morgen staat hij vast helemaal open en dan zal ik er een foto van maken.
Het is half 11 geweest en ik duik er lekker weer in.

0 gedachten over “6 Mei

  1. Katrien

    hallo Shirley,
    nog een duwtje meid en dan ben je van de chemo af.En dan maar hopen dat al dat vieze spul snel uit je lichaam verdwijnt.
    groetjes Katrien

  2. ada maas

    Lieve Shirley, wat ben je dapper en zo lekker positief dat doet je goed, ik ben er van overtuigd dat als je positief bent dat het toch wel meewerkt. Waarmee ik niet wil zeggen dat als je dat niet hebt, eigen schuld dikke bult. Het is voor je omgeving ook fijn en je moet het kunnen opbrengen en het zit in de persoon Shirley.
    Ik lees regelmatig je belevenissen en morgen kijk ik uit naar de foto van de blauwe regen.
    Meisje veel sterkte en tot mails.