terwijl de regen en zon hier elkaar afwisselen tesamen met een stevige wind geniet ik van de wetenschap dat dit (hopelijk) de laatste chemokuur was. Vanmorgen mijn lege doos van de Prednison weggegooid, ook klaar daarmee! Nog 3 dagen de wc dubbel doorspoelen met deksel erop en ook klaar daarmee, het zit hem in de kleine dingen. De tintelingen in mijn gezicht en handen vanmorgen neem ik voor lief, de hittegolven puf ik wel weg en de smaakvervlakking die weer de kop opsteekt gaat ook wel weer voorbij.
Tussen de bedrijven door zit ik bloemen te naaien van de hexagons; gistermiddag direkt na het eten moest ik met Suzanne naar de orthodontist vanwege een afgeknapt ijzerdraadje van haar beugel en toen hebben we bijna eenuur moeten wachten! Gelukkig had ik mijn naaidoos met hexagonnen mee en kon me zo bezig houden en afleiding zoeken, want ik zag wel af en toe sterretjes voor mijn ogen. Het was er ook bloedheet met de zon op de ramen van de wachtkamer.

De tuin geniet van al het water en ziet zo mooi groen, met de oranje/rode papavers zo tussen de beplanting, schitterend. Er zitten meer druiven, peren, pruimen en appels aan de bomen dan we op kunnen, maar er zal wel het nodige afvallen eer alles rijp is. Het gras staat zo vol onkruid maar ervoor strooien kan nog niet; het moet dan windstil zijn, de temp moet boven de 15º zitten en het mag de komende 24 uur niet regenen. Nog maar een paar dagen wachten op mooier weer.

Suzanne zit zich opeens suf te leren voor haar muziekexamen theorie, ze beseft nu (nadat ik het heb gezegd) dat als ze het niet haalt er ook geen gitaarles in zit voor haar, en ik zei dat ik ook niet eens zeker wist of ze het jaar opnieuw mag doen van me. Ze heeft er een heel jaar niks aan gedaan! Maar gisteravond zag ze dus het licht en zat ze zelfs te slapen boven haar multimap, het was al bijna 8 uur en ze was al op vanaf half 5.
Oja, leuk verhaal:

Ik werd gistermorgen om half 5 wakker van een ijskast die open en dicht ging. Eerst dacht ik dat het Tim was, maar die lag lekker in zijn bed te slapen, net als Perry. Het licht brandde wel in de keuken zag ik, maar dat vergeet Perry ook wel eens uit te doen, dus dacht ik al snel dat ik het me had verbeeld en probeerde te slapen. Mochten er inbrekers zijn dan gingen ze maar hun zalige gang in de koelkast, als ze dan maar stil weer weg gingen; daar ga ik mijn leven niet voor riskeren, inbrekers betrappen. Maar om iets na 5en ging de badkamerdeur open en dicht en ging ik er uit; Suzanne had het koud gekregen beneden en ging zich maar aankleden. Ik heb ze snel naar bed gestuurd, ze had geen idee hoe vroeg het was, ze was gewoon wakker geworden en eruit gekomen. Nu durfde ik wel naar beneden te gaan, overal brandde licht en op de bank lag een ontbijtbord en op tafel een glas waar karnemelk in had gezeten. En de tv stond aan op een kinderzender. Dat was dus mijn inbreker.